Herşey yüreğimde aslında

Cennet ve cehennem benim aslında , her ikisi de yüreğimde;

Yolda giderken karşıma çıkan kirli, bakımsız köpek yavrusunu farkediyorum...

- heyy sen ne güzel bişeysin ! diyorum.

Ve yüreğimde onun için bir sevgi tomurcuğu açıyor , sevgim 1 kaç saniye sonra meyve veriyor ve bir enerji dalgası yüreğimden gözlerime akıyor yavruya bakıyorum ...

O enerji minik yavrunun yüreğini ısıtıyor, şimdi az önceki o ürkek tavrı yok.

Minik kuyruğu bir saatin sarkacının 2-3 katı bir hızla sağa sola sallanıyor. Kafasını okşamamı istiyor kulaklarını yasmış ki tüm başında hissetsin ellerimi ve gözlerine bakıyorum ve evet işte orada benim cennetim! Sevgi sevgi bakışlarında cennetim...

Gün bitmiş yatağıma uzanmışım...

Ömür sermayesinden bir gün daha gitmiş günün muhasebesini yapıyorum...

- müdür bu gün çok sinirliydi, bir tartışmaya girmeden günü tamamlamış olmam mucize gibi...

- Sahi yaa! Ben nasıl bu kadar olgun davrandım....? asında Fikret hatalıydı müdürün bilgisi olmadan o hesabı düzeltmesi hataydı ama müdürün tavrıda hiç şık bir davranış değildi evrakı parçalıyıp önümüze atması Fikret’i benim önümde çok rencide etmişti.Müdürün ilk defa sesini bu kadar yükselttiğini görüyordum.

Siz diye hitabetmesi nedeniyle olayın muhatabı olmasamda kendimi hakarete uğramış hissetmiştim.

Başka zaman olsa çoktaann tepkimi koyar “benden memnun değilseniz iki satır yazı ile yerime başka memur istersiniz ama bana bu şekilde davranmaya hakkına sahip değilsiniz “derdim ...

Fikret msn den benimle konuşmak istediğini söyledi.

Odada 5 kişiyiz 3 asıl kurum personeli Fikretle ben geçici görevle o kurumdayız ve Fikret bişeylere canı sıkıldığında benimle msn den iletişim sağlardı.

Sigara odasına geçtik kimse yoktu.Fikretin çok kırgın olduğu belliydi tayin isteyeceğini söyledi.

- Benim yüzümden sende zor duruma düştün abla dedi

- Sen bilirsin dedim

- Ama gideceğin şubede buradan daha fazla mı rahat edeceksin?

Fikret hatasını kabul ediyordu ama bu ablasının yani benim önümde hakarete uğradığı gerçeğini değiştirmiyordu.

- Bu gün çok sinirlisin ben de öyle dedim.

- Bu gün hiç bişey yapma yarın eğer hala böyle düşünüyor böyle hissediyor olursan tamam tayin iste dedim.

Fikretin biyolojik ablası değilim ama uzun yıllardır birlikte çalışmıştık. Onun kendisi için örnek seçtiği karakter benim.

Bunu her fırsatta söyler “ sen benim ablamsın bu gün ne başardımsa senin emeğin var “ der. Aslında ben birşey yapmadım. İşlerin çok yoğun olduğu zamanlarda, yardım istemeye geldiğinde O’nu defalarca kovmuştum.... Ama O yılmadı ve gelmeye devam etti. Birşeyler öğrenmek kendini yenilemek istiyordu. Tüm agresifliğime rağmen bana yüreğinde bir yer verdi ve saygı gösterdi. Ve her zaman olduğu gibi sevgi ve iyiniyet agresifliği yenmişti ve O’da yüreğimde kardeşlik tahtına oturmayı başarmıştı...

Hala günü değerlendiriyordum...İlginçtir tüm bu olayalara rağmen bu gece vicdan muhasebem çok çetin geçmiyor.Kendimi çok huzurlu hissediyorum, yüreğim sımsıcak....

Aslında bunun nedenini biliyorum...

O yavru köpeğin gözlerindeki saf sevgide gizli cennet...

Gergin bir iş günü bile günümü huzurla bitirmeme engel olamamıştı.

Düşünüyorum da böylesi masum sevgiyi en son hengi insanın gözlerinde görmüştüm...?

Ve tabii ki biliyorum ; oğlumun gözleri bebekken bana böyle bakıyordu .Şimdilerde böyle bakmıyor çünkü O, 19 yaşında ve mutluluğun sahip olduğu nesnelerde olduğunu zannettiği bir yaşta ve şimdi sevgisi ona verdiklerimle orantılı yada O şimdilik öyle sanıyor ama 40 lı yaşlarda o gözler bana yine masum çıkarsız bir sevgiyle bakacak çünkü o yaşlarda mutluğun sırrının yüreğinde gizli olduğunu keşfedecek.

Böylesi masum sevgi dolu bir bakışı eski işyerinde görmüştüm.

Kan tahliline bebeğini getiren bir çingene kadının yeşil kart kaydını yaparken çocuğun koyu tenin üzerinde sevgi sevgi bakan simsiyah gözlerini farketmiştim o kadar güzeldi ki içimden bir sevgi seli aktı o minik yavruya...

Az sonra annesininde gözlerinde de aynı bakışlar vardı..

Sevgi sevgi bana bakıyordu çünkü Onun canından bir parça olan bebeğini Onun gibi sevmiştim.

Aslında yoktu kimsenin kimseden farkı ...

Benimle yavru köpek arasında yada benimle çingene anne ve bebeği arasında yoktu bir fark... Temelde aynıydık...

Hepimiz aslında ferkedilmek önemsenmek istiyorduk.... Birilerinin yüreğinde bir kaç dakikalık olsun bir yere sahip olmak ... ama önkoşulsuz ve sadece var olduğumuz için bir sevgi istiyorduk.

Hepimizin yüreğinden aynı nida yükseliyordu...

- heyyy beni farkedin ! bakın Yüce Yaradan benide yaratmış onun sevgisinin bir ürünüyüm ben sizler gibi... Benide sevin , kendinizi sevdiğiniz gibi... Beni de anlayın kendinizi anladığınız gibi...

Bu gece içimde sonsuz bir huzur var, bir yavru köpeğinde gözlerinden yüreğime akan sevgi seliyle Yaratanıma aktım tüm benliğimle ...

Bu gece yüreğim cennet bana...

Bu gece ilahi sevgiye teslim edip tüm benliğimi uykuya dalıyorum...

Cennette cehennemde yüreğimde aslında...

İçimdeki bir beni sizlerle paylaşmak istedim ...
Saygılarımla