Herşeyimdin..

Mutluluğumdun...

Hayatta ki tek gerçeğimdin, gittin.

Bunun için sana kızamıyorum benim tercihimdi aslında bu son ve sende kabullendin. Sonunda seninde bu aşka, ilişkiye olan inancını bitirdim. Sana demiştim ya kimi sevsem ölüyor diye o cümleyi değiştirip kimi sevsem öldürüyorum yapıyorum çünkü bana en çok uyan cümle bu.

Seni bu kadar severken ve bitişin suçlusu ben olduğumu bildiğim halde dramatik hale getiremiyorum bu sonu ve senin kadar duygusal yaklaşamıyorum sadece üzgünüm diyebiliyorum ve gerçekten çok üzgünüm. Benim de canım acıyor bazen nefesimin kesildiğini hissediyorum özellikle yokluğunu hissettiğim anlarda ama yinede sizin gibi yas tutamıyorum giden sevgilinin ardından. Sadece seni güzel cümlelerle anıyorum.

Geleceğimdin...

Bende sizin gibi hayaller kuruyordum gerçekçilikten uzaklaşıp huzur buluyordum. Hatta artık geleceğe dair planlarımın arasına yavaş yavaş seni de koymaya başlamıştım sanki sen olmassan geleceğim anlamlı olmazmış gibi. Hırs yapmadan umut ederek birşeyleri istemenin beklemenin verdiği hazzı sende yaşadım ve sende öğrendim hayata çocukca bakmayı. Çoğu zaman aptalca dediğim hayallerimin kahramanıydın sen.

Ve bitti...

Gittin...