Hesabı ödememek bir zeka belirtisi midir?

Sürekli deneyimlediğim ve beni düşündüren bir konuyu yazarak dile getirmeye karar verdim; bir türlü kesinlik getiremediğim ama beni üzen bir sorun bu! Birden sorun derken kendime sormak geldi aklıma, üzüldüğüm ya da beni üzen şeyler gene benden kaynaklanıyor, bunu biliyorum. "Ben fırsat vermezsem kimse beni üzemez. Bunu biliyorum ama gene de herkesin sağduyusu yok mu? Benim düşündüğümü düşünemiyorlar mı?" demekten de kendimi alamıyorum.

Özellikle son zamanlarda toplumumuzda kadın olsun, erkek olsun, karşımdakinden ne alsam kardır, düşüncesi yaygınlaştı. Bunu yakın kardeşim gibi gördüğüm erkek arkadaşlarımdan da duyuyorum. Küçük hesaplar, kısa vadeli minik çıkarlar.. Dostluğa, dayanışmaya, uzun süreli paylaşımı hiçe sayarak yalnızaca güdüleri tatmin etmek!

Son zamanlarda tanıştığım bazı arkadaşlarımın tutumları beni üzdü şöyleki: Tanışmak için aşırı ısrarlar sonucu ikna ediyorlar, tanışalım, kırmayalım diyorum. En basit bir kahve parasını bile ben ödediğim de, arkadaşım bunu çok normal kabul ediyor. Burada bir kahvenin ya da çayın tuttarından çok, davranışa üzülüyor insan. Bir arkadaş Eskişehir'de Ziraat mühendisi olarak görev yaptığını, neredeyse yalvararak benimle buluşma isteğini sürekli tekrarladı. Sonunda önceki bayramlardan bir gün geldi. "Misafirim" diyerek(!) ailesi burada yaşıyormuş, çalıştığı yer Eskişehir olduğu için, özellikle beni görmeye geldiğini söyledi. Beraber sinemaya gidelim dedik. Ben biletleri aldım, adamda hiç bir hareket yok, kahve aldım yanımda evlat edindiğim bir çocuk gibi alınan her şeyi kabul eden yetişkin bir adam! Çin mutfağını çok severim, sinemadan sonra Çin yemeğini de ben ödedim. Beni tanımaktan çok mutlu olduğunu istersem ömür boyu benimle kalabileceğini söylemeye başladı! Ben Züğürt Ağa olduğum için hesabı öderim ama karşı tarafın bu kadar duyarsız olması, ne kadar ayıp! Böyle biriyle yola çıktığınızı düşünün, en zor zamanlarda sizi ateşe rahatlıkla atabilir!

Başka biri, bir kişi daha kimse ödemek istemiyor. Herkes kendi ödese, bu da tuhaf, sinema bileti alıyorum iki bilet, "bu birinin parası, lutfen siz de kendi biletinizi ödeyiniz" demek mi lazım geliyor acaba? Uzun lafın kısası benim karşılaştığım, kadın yada erkek çoğunlukla karşı tarafın ödemesini bir zafer, bir kazanç olarak görüyorlar galiba. Yaşadıklarımın sonunda buna karar verdim. Ben kendi arkadaşlığımdan çok memnunum ama yalvar yakar tanışmak iste sonra hiç elini cebine atma ve bundan rahatsız olma, bu nasıl bir anlayıştır? En azından dengeli ödeme önerisinde bulunabilir, sinema biletlerini ben yemeği sen öde gibi. Ama vurun abalıya, ne alsam kar, belki bir daha görüşmem, neden paramı gereksiz harcayayım düşüncesi. Böyle düşünen birileriyle mutsuz olduğumu görüyorum. Üç kuruş beş kuruş için bu kadar küçülen yada sürekli karşı tarafın ödemesinden rahatsızlık duymayan bir duyarsızlığa HAYIR. Bu arkadaşların hiçbirine ikinci bir şansı vermedim. Herkes kendi parasını ödemeli! Let's go dutch!!!