- Kategori
- Şiir
Hey! '7
Hey!
Kapıların altından sızardı karanlık, bebekler geleceksiz doğardı
Yarını olmayan ülkede ölüm köşe bucak dolanırdı; kaçamayanlar çocuklardı
Mermiler her gece, bombalar düzenli, füzeler hesaplı, baskınlar keyfiydi
Sabırsızdı tecavüze sıra bekleyen, çağırmadan gelen, ateş zaman zalimdi.
Dünya sallanırdı
Uçurumun batı yüzünde, yarısı bu tarafta, sallanırdı,
Katliamların üzerini örten sinekler dengede dolanırdı,
Dünya sallanırdı.
Belini incelten kadın, batısında dünyanın erkeklerine sulanırdı,
Erkekler ceplerinde paralar, şeytanları giyinip onlara yalanırdı
Ayna cımbız pırıl pırıl, hiç kaybetmediler, onlar sürekli kazanırdı.
Irakların çocuğu sokakta bomba artıklarından top,
Mermi kovanlarından kolye, çekirdeğinden misket,
Füze parçalarından bisiklete binerdi.
Minicik kalbi minik kuşun kanadı, çırpar, çırpar, çırpardı, ölüm dolanırdı
Gözler her gece kapıda, karanlık sızardı kapıdan, ya gelirlerse bu gece?
Melekler gözleri bağlı gezerlerdi orada, her gece…
Erken büyürdü çocuk, ömürlerce acı yaşardı
Dünya sallanırdı..
Hey!
Çığlıkları duydunuz mu, soluklaşan sesi, gidiveren nefesi?
Gördünüz mü gökyüzüne her gün şaşırmayan gözlerle yükselen ateşi?
Bombalar aydınlatırken yolu, yükselen ruhu, kini, nefreti?
Dünya sallanırdı
Yönüm batı, kıç.m doğu, duymadık, görmedik dedi biri.
Dünya sallanırdı
Batısında keyif, zevk, kadınlar ince belli dilberlerdi
Sevgiyi çıkardan bilerek verirlerdi.
Hey!
Gelecek aç gelecek, açılan yol karanlıktı
Çocuklar sarıldılar birbirlerine her gece
Batıda zevki sefa, uzaktı ölüm, kara talihe tuzaktı
Bombalar ülkesinde gelecek yok, geçmiş çok uzaktı
Dünya sallanırdı.