Hey gidi Aktütün!!!

Hey gidi aktütün hey!!!!!!!!!!!! Biz kuştüyü yataklarımızda yatarken, senden işi gereği sorumlulur gibi, sen dört bir yanı tepelerle çevrili çukurca bir yerde; ''Vatan Namustur!!!'' diyordun değil mi? Belki sende nasıl olsa benim için ölenler var rahatını yaşıyordun. Allah'dan şehitlik mertebesi var senin için ölenlere... Ya o mertebede olmasaydı, bu dünyada analarının babalarının ne zorluklarla büyüttüğü o kara yağızlara ne sıfat verecektik o zaman. Ne teselli olacaktı onlara, bizlere....

Evet Aktütün; ''Şehitler Ölmez, Vatan Bölünmez'' bu doğru, bizi her asırda ayakta tutan, asker yapan, vatan kurduran, koruyan hep inancımız değil midir zaten. Sen bizden daha iyi bilirsin geldik gidiyoruz ama sen hep ordaydın hep senin için şehit olmaya gelenlerce korundun. Sen daha iyi bilirsin yaşananları, o kalleş silahlara teslim olurken bedenler, yaşananları, sen daha iyi bilirsin...

Benim bugün idrak edip bildiğimse; senin ne kadar savunmasız kıldığın seni savunmaya gelenleri... Sen ne açık bir hedefsin kalleşler için ne kadar kolay ele geçirilebilen bir yerdesin... Beş kere saldırıya uğradın yine de savunuldun değil mi? Peki ya o kafandaki tepeler, o tepeler; resimlerinden bile ne korkunç olduğu belli tepeler... O korkunç tepelerden gelecek saldırılara eğitimsiz gençler ne yapsın, ancak senin için şehit olabilirler, onlarda seve seve şehit oluyorlar zaten...

Bu mertebe öyle bir mertebeki dünyada mertebe sahibi olanlara nasip olmuyor...

Bu gerçekte; tıpkı her yerini çevrelemiş o korkunç tepeler kadar gerçek değil mi?

Bilmem sen daha iyi bilirsin...