HEY GİDİ RAMAZAN HEYY

kaymaçine

Uykunun en derin yerinde evin önüne gelen davulcunun o yanık sesiyle hem davul çalıp hem de bu söylediği manilerle uyanmak ne heyecan vericiydi.

Sahur oldu ışıyor, bülbüller ötüşüyor,

İftara çay deyince, yüreğim tutuşuyor.

Sokak yolu dar mıdır? Minaresi var mıdır?

İftara kal diyorlar, acep aslı var mıdır?

Hoşafın suyu boldur, bir kepçe daha doldur.

Sahura köfte varmış, ne olur erken kaldır.

Vişneyi dalda koyma, beni bu halde koyma.

İftara çabukça gel, gözümü yolda koyma.

Tepsiler dizi dizi, davete bekle bizi.

Adresi iyi yaz ki, kolayca bulam sizi

Bu maniler şimdilerde büyük şehirlerde söylenmese de inanıyorum ki bazı şehirlerde kasabalarda veya köylerde hala sahurda söylenip özelliğini koruyor ve ramazan ayına renk katıyordur. Bizlerin çocukluğunda kalan, diğer kaybolan değerlerimiz gibi güzel bir anı. Acaba büyük şehirlerde yaşamamız mı bizim bazı değerleri unutmamıza neden oluyor. Kaybettiğimizi sandığımız bu değerler hala devam ediyorsa o zaman biz neden yaşayamıyoruz…

Ramazan ayı geldiğinde, aile büyükleri yaşımız küçük olduğu için bizim oruç tutmamıza izin vermezlerdi. Onun için de bizi sahura da kaldırmazlardı. Bizde davulun sesine uyanır, burnumuza gelen mis gibi hamur kızartmalarının kokusunu takip eder kendimizi sofrada bulurduk. Hep bir ağızdan “oruç tutmak yok ha tamamı” diye bizden söz aldıktan sonra sofraya oturmamıza izin verirlerdi. Ertesi günün sabahı annem bize kahvaltı sofrasını hazırlamaya başlar. Bizde “biz oruç tutuyoruz boşuna kahvaltıyı hazırlama” deyince de kızar ve söylenirdi. Rahmetli babaannem annemin imdadına yetişir oturduğu koltuktan “iyi ki bu gün oruçlusunuz, orucunuzu bana satar mısınız canlarım ben yanlışlıkla orucumu bozdum sizden alacağım oruçla orucuma devam edeyim bari” derdi. Çocukluk işte bizde babaannemin mendil içine koyup verdiği para ile orucumuzu satar, kahvaltı masasına otururduk. Hey gidi çocukluk heyy.

Neyse fazla çocukluk anılarına dalıp ta hüzünlenmenin bir anlamı yok önümüz bayram sizlere güzel ve çok pratik bir tatlı tarifi vereyim. Ağızlarımız tatlansın

Kaymaçina

Malzemeler:

1 kilo süt

500 gr toz şeker

12 adet yumurta

1 paket vanilya

Yapılışı:

1 kilo süt, vanilya ve 500gr toz şeker tencereye alınarak iyice çırpılır. Daha sonra içerisine çırpılmış 12 adet yumurta ilave edilerek karıştırılır ve bir fırın kabına bir parmak kalınlığını geçmeyecek şekilde konur.150 derecede ağır ağır pişirilir ve üstü kızarmaya başlayınca fırından çıkarılır ve soğuk servis yapılır. Afiyet olsun