Hezimet görüntüsü değişince, hevesler kursakta kaldı…

“Maçın ilk 20 dakikası benim için anlaşılmazdı.”

Advocaat, yerden göğe kadar haklıydı!.

2-0 önde olan Alanyaspor, o dakikaya kadar, attığından fazlasını da atabilirdi.  31. dakikada Alanyaspor’dan gelen 3. gol, kendi kalelerine olunca, maçın havası birdenbire değişti. Fenerbahçe’nin üzerindeki “ölü toprağı” dağılır oldu.

Sonuçta, Alanyasporlu futbolculardan 3, Fenerbahçelilerden 2 gol geldi. Ancak, kendi kalesinde 3 gol gören Alanyaspor yitirdi.

(Advocaat’a, maç dışı sorular sorarak doyum sağlayanlar, Galatasaraylı yönetici Nasuhi Sezgin’in “Bilerek, telkinle maç kaybettik” demesini duymazlıktan geldiler. Oysa, niyet/ amaç ne olursa olsun, o sözler, “bomba” etkisindeydi.  Keşke, Advocaat’ı görünce coşanlar, Nasuhi Bey’in, o maçları örneklendirmesiyle ilgili sorular sorsaydılar, Nasuhi Bey’in aslında ne demek istediği de anlaşılacak ya da Nasuhi Bey, baltayı taşa iyice vuracaktı. İkisi de olmadı.)

*****

“Maçın ilk 20 dakikası benim için anlaşılmazdı.”

Advocaat, yerden göğe kadar haklı!.

Maçın ilk 20 dakikasına bakan, Alanyaspor'un kümede kalma mücadelesi vermediğini, şampiyonluğa koştuğunu sanırdı. Etkili olduğu bölümde 2 golden fazlasını atamayınca, 31. dakikada kader ağlarını ördü. O dakikada Mehmet Topal’ın kafa vuruşunda, kaleci Haydar’dan seken top, Omeruo’ya çarparak kaleye girdi.

Demek ki şans, Fenerbahçe’ye de gülüyormuş!.

Golden sonra değişik bir Alanyaspor izledik. O, “fırtına gibi” esen Alanyaspor gitmiş, telaşlı/ şaşkın Alanyaspor gelmişti.

O golden sonrasına, Alanyaspor için, “bir atımlık barutu” varmış demek yerinde olur. Alanyaspor, yakaladığı fırsatlarda gol bulsaydı, Fenerbahçe’nin durumunun ne olacağını gel de kestir!.  Ancak, maçı bir bütün olarak düşündüğümüzde, Alanyaspor’a hayıflanmak, Fenerbahçe’ye ise, “niye öyleydi, niye böyle oldu”nun sorgulanması kalacaktır.

Maçın özeti:

3 gol atan değil, kalesinde 3 gol gören kazandı.

*****

Sona doğru…

Fenerbahçe, ilkyarıda Kadıköy’de yenemediği Alanyaspor’u bu kez yendi. Böylece, alt sıralardaki takımlara puan dağıtmakla ünlü  Fenerbahçe, başlangıç görüntüleriyle farklı bir yenilgiden kurtulduğu gibi, olası saldırıları da ertelemiş oldu!.

Özellikle, Fenerbahçeli olmakla övünenlerden kimilerinin hevesleri kursaklarında kaldı. Yoksa, başta, ne kadar “eski”miş varsa, dünyanın bir ucunda da olsa bulunur, canlı bağlantılarla doyum sağlanırdı. Ayrıca, öylelerinin “sosyal medya”da yazdıkları “flaş” haber olurdu.

Fenerbahçe’de yenilgiyle mutlu olanlar var.  Oysa takım sevgisi, her şeyin üstündedir. Takım sevgisini her şeyin üstünde tutanların bile bu sezon mutsuz olması, bu gerçeği değiştirmez. Onlar, olası bir “hezimet”in bir “silkiniş”le 3 puana dönmesine hiç değilse mutlu olmuşlardır.

Hedefleri gelecek yıllarda da büyük olan takımların taraftarını mutlu etmek, öyle kolay değil. Taraftar, ne kadar, her zaman takımının önde olmasını istese de, yenilgilerde bile “adam gibi” oynamayı bekler. O olunca, yenilgiye o kadar üzülmez.

Hem “adam gibi” oynama, hem puanlar gitsin… Gerçek taraftarı aslında üzen bu.

Bize de, laf Fenerbahçe’ye geldiğinde soruyorlar:

Ne olacak Fenerbahçe’nin bu hali?

Son söz:

3 Temmuz’un, noktalanıyor gözükmesine karşın, farklı bir “format”la sürüyor olması, düze çıkmayı uzatıyor.

 

https://www.facebook.com/turgutcelik

https://twitter.com/#!/turgutcelik

turgutce@yandex.com