Hiç kimse kürtaja karar veren anneyi katil ilan edemez!...

Bir kadının hayatında başına gelebilecek en kötü şey nedir diye sorulsa bunun cevabı çoğunlukla tecavüz olur kanımca. Bedeninin kendi rızası dışında cinsel amaçla kullanılmasıdır tecavüz.

Tecavüzün mağduru olan kadın, acı, utanç ve suçluluk duygularıyla baş edemediği için yıkıcı bir travma yaşar. Kendini paçavra gibi, kirli hisseder. Bunun daha da kötüsü tecavüzden dolayı hamile kalmasıdır.

Sağlık Bakanı son kürtaj ve sezeryan tartışmaları sonunda ne demiş;

“Annenin başına kötü bir şey gelmişse çocuğuna devlet bakar” demiş. Yani bunun Türkçesi “kadın tecavüze uğrasa ve hamile kalsa dahi kürtaj olması yasak. Doğursun. Bize versin biz bakarız” demiş

Demiş de bunun bir de anne tarafı var.

Karnındaki tecavüz çocuğunu 9 ay taşırken neler yaşar mağdur kadın, nasıl hisseder kendini?  Bunu erkekler bilebilir mi? Oysa annelik, çocuğun rahime düştüğü an başlıyor kadın kısmında. Hem dünyanın en iğrenç olayını yaşayacak, hem hatırlamak istemediği travmanın izini ömür boyu çocuğun yüzünde görecek, hem de kendi kanından bir parçayı sevmeden durabilecek. Bunu sadece bir kadın yaşayabilir.   

Oysa bir anne kendi öz çocuğunu sevmeden nasıl durabilir? Kanıyla beslediği çocuğunu doğurduktan sonra devlete “al sen bak” diye nasıl diyebilir? Doğurduğu çocuğu hiç sevmeden koklamadan verebilecek, terk edebilecek annenin duygularını anne olmayanlar anlayamaz ki hamilelik ve doğurmak onun dünyadaki en büyük hakkı. Keza doğurmamak da öyle olmalı.

Bu, bir erkeğin vereceği karar değildir.  Bunun kararını bırakın kendi versin.

Erkek işini bitirir çekip gider. Bundan sonra bütün süreci kadın yaşar. Hamile kalır, doğurur, bakar, büyütür. Bunun yanı sıra psikolojik travmalarla da başa çıkmak zorundadır. İstemediği hayatı yaşamak zorunda değildir. Kimse istemediği çocuğu doğurmak zorunda da değildir.

Asıl cinayet insanların doğurdukları çocukları sokaklara bırakmasıdır. Doğurmak istemeyen kadına zorla doğuracaksın demek de cinayettir bana göre.

Kadınların karınlarındaki çocuklara kafa yoracağına, çocukların dedeleri yaşındaki adamların yataklarına girmemesi için düzenlemeler yapmaya kafa yorsunlar.  

Sokaklardaki yeterince çok sayıdaki çocuğun bakımlarıyla ilgilensinler. Çocuk suçluların ıslah edilmesi ve yararlı hale getirilmesi yönünde çalışsınlar. Çocuk işçilerin sömürülmemesi için kanunlar çıkarsınlar.

Öncelikle var olan çocukların refahlarını yerine getirsinler. Sonra doğmamış çocuklara kafa yorsunlar.

Hiç kimse kürtaja karar veren anneyi katil ilan edemez.

Şükran Demirtaş