Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

14 Nisan '08

 
Kategori
Anılar
 

Hiç pişman olmadım

Merhaba sevgili arkadaşlar,

İlk önce söze sizleri tanımak istediğimi belirtmek istiyorum Yalova da toplandığınızı okudum aslında ben de gelmek isterdim ama ne yazık ki olmadı İzmir de toplanırsanız lütfen beni de çağırın.

Geçenlerde bir dr gittim hiç alakası olmamasına rağmen aniden bana dedi ki hülya sen küçükken yaramaz bir çocuk muydun ne alaka der gibi baktım evet dedim niye sordunuz çünkü her an masanın üstünde ne varsa kıracak gibi duruyorsun da ondan dedi.

Elimde olan bir şey değil ama ben çok hareketliyim sanırım birine kırılsam bile ertesi gün neden kırıldım hatırlamıyorum bu yüzden hiç kimseyle küs değilim kendimle dalga geçmeyi seviyorum. Gerçektende o kadar farkında olmadan hatalar yapıyorum ki buda bir sürü anlatılacak malzeme çıkarıyor.

Daha ilk okula başladığım yıllardı babam işten gelirken yanında bir beyle geldi adam babamdan büyük biriydi meğerse ayni iş yerinde çalışan iş arkadaşıymış hiç evlenmemiş sadece kendini çalışmaya adamış biri olduğunu babam daha sonra anlattı bize;Misafiri görünce biz kapıya koştuk adam elinde tuttuğu bir paketi anneme uzattı bir şeyler söyledi ama ben anlamadım ve de annem paketi aldı sağa sola baktı sonrada gidip elbise dolabına koydu.

Ben acayip merak ettim herkes içeri girince gidip yavaşça dolaptan paketi alıp gizlice açtım aman Allah nedir bunlar bir çocuk için ganimetti içinde beklide on adet kocaman çikolata vardı hiç düşünmeden bir tanesini alıverdim nasılsa sonuçta biz yiyecektik tam kapıdan çıkarken kardeşim iki eli belinde bana bakıyordu hiç memnun olmadım ama ne yapacaksın mecburen paylaşmak zorunda olduğumu biliyordum.

Aşağı mahalleye gittik, kaldırıma oturduk ve de o güzelim çikolatayı afiyetle yedik sanki hayatımda yediğim en güzel şeydi hala tadını unutmadım sonra eve geldik adam hala bizdeydi annem ikram filan yaptı bir türlü gitmiyordu bizde sabırsızlıkla bekliyoruz gitsin de annem paketi açsın en nihayet adam kalktı tam kapıdan çıkarken geri dönüp anneme paketi alabilir miyim acaba demez mi o anda sanki ortaya bir bomba düştü olamaz o güzel şeyler elimizden kayıp gidiyordu.

Ertesi gün akşam babam eve gelince gözlerinde bir ateş vardı sanki öfkeden delirmiş gibi duruyordu o an başıma bir şeyin geleceğini anladım.Kim dedi o paketten çikolatayı kim yedi ve de aniden bana döndü senden başka kim olabilir ki.İlk defa kardeşim tarafından satılmanın acısını yaşadım babacım hülya aldı dedi iyide aldım ama beraber yedik biliyordum fatura bana patlıyacaktı.Keşke sana vermeseydim hepsini ben yeseydim diyesim geldi ama babamdan korkup sustum.

Anladığınız üzere babam tarafından acayip dayak yedim bir daha sormadan bir şey alacak mısın diye sorunca hayır dedim ama o an bile hatta şimdi hiç pişman olmadım gene olsa yine yapardım.

Arkadaşlar bence hayatta en güzel şey bir çocuğu mutlu etmektir keşke ben o kişiyi iyi anabilseydim ama hala çocuk ruhumla diyorum ki sadettin amca seni hiç unutmayacağım.

 
Toplam blog
: 45
: 930
Kayıt tarihi
: 03.02.08
 
 

Merhaba en modern en yeşil ve de yaşamaktan zevk aldığım İzmir' de yaşıyorum. Bornova Suphikoyuncu l..