Hiçbir dostumun Bayramını kutlamıyorum.

  Bugün 2 Temmuz, 2 gündür Pensacola'da Hilton oteller zincirinden Hampton İnn adlı oteldeyiz.Gerek geçtiğimiz günlerdeki  doğum günüm için ,gerek biraz dinlenmek için kendimize 5 günlük bir otel tatili verdik. Gündüzleri bebeğimiz ve kızımızla buluşup geziyoruz geceleri otelde dinleniyoruz. Dün akşam da kızımız ve damadımıza akşam yemeğine davetliydik.Damadımızın kendi elleri ile yaptığı yemeği yedik gülük cümbüş. Sabahları otelde  kahvaltıdan sonra kahvelerimizi havuz başında içmeyi adet edindik iki gündür. Dün havuz tenhaydı, bugün ise epey kalabalık. Zaten kahvaltı salonu da kalabalıktı. Çok çocuklu Amerikan aileleri bugün doldurmuşlar oteli. Sanırım hafta sonu olması ve yaklaşan 4 Temmuz  Bağımsızlık Bayramı sebebiyle bu kalabalık.

 Burası bir tatil beldesi olduğu için bayram ile hafta sonunu birleştiren aileler bir tatil kaçamağı yapmışlar çoluk çocuk 

 Aynen bizim Marmaris, Bodrum ve diğer tatil yörelerimize yaklaşan şeker bayramı için akan insanımız gibi. Ülkem insanı da hafta sonunu arife günü ile  köprü yapıp 9 günlük bir tatil yaratmış ve deniz kıyılarına kaçma  durumunda. Öyle sanıyorum ki Avşa adam da, Bodrum da tıklım tıklım dolmaya başlamıştır tatilcilerle.

 Zaten sosyal paylaşım sitelerinde eşin, dostun attığı resim ve haberleri görünce herkesin sahile kaçtığını anlıyorsun.

 Benim anlamadığım ben ülkemden bu kadar uzakken ,okuduğum, duyduğum acı haberlerle içim yanarken nasıl ülkem insanının tatile çıkacak zevki ve gücü bulduğu.

 Şimdi diyebilirsiniz ki sen de otele tatile gitmişsin.Bzim ki tatil değil.Bir aydan fazla bir süredir yorulan bedenimizi ve kafamızı daha sonraki günler için dinlendirmek ve enerji toplamak.Ne de olsa yaşımız var. Ayrıca evimizi damadımızın akrabalarına bıraktık.Bir aydır bizi güleryüzle ağırlayan damadımız ablası ve yeğenlerini daha rahat ağırlasın diye bu kaçamağı yaşıyoruz.

 Sanırım ülkem insanı hergün gerçekleşen  ölümleri, şehit cenazelerini. arada bir büyük merkezlerde gerçekleşen ve bir çok insanımızın yaşamını yitirmesine sebep olan patlamaları  kanıksadı.Bir geçmiş olsun ve karartılan bir profil resmi yeterli oluyor. Ertesi gün yaşam devam ediyor aynen.Hatta ertesi gün bayram bile kutlayabiliyoruz.

 En büyük felaket bu bence. Kanıksamak ve normal kabul etmek, Bu hercümerç içinde kör topal, güvensiz bir şekilde yaşam savaşı vermek.Yaşama güveni kalmayan yeni nesiller yetiştirmek.

 Ben bu şartlarda bayram kutlamalarını kabul edemiyorum. Bu sebepten hiçbir dostumun bayramını kutlamayacağım. Taki ülkem güvenli, yaşanası bir yer haline gelene kadar.

 Çok büyük bir hayal olmasa gerek.......