Hiperpasif algılarım

Elimin üstünden bir damla yere düşüverdi bir anda. Sanki vücudumdan bir parça kopmuş gibi ürperdim afallayarak. Elim bir kerede kalemliğime gitti ama yazacaklarım daha bitmedi. Elimin üstüne damlayan nedir böyle diye düşüncelerde volta atarken, gözümün etrafında bir nemlenti hissettim. Diğer kuru elimle sildim ki o da nemlensin ve susuzluğunu dinlesin diye. Yazarlar düşünerek yazarlar ama ben hissederek yazmak isterken beynimde çakanlar sanki fırtına öncesi sessizlik gibidir.

Yanımda birisi var gibi kibarlıktan ödün vermezken bir anda kendimi yalnız hissetmeme sen sebepsin. Sebeplerim çoğunluktadır itina ile. Gök kuşaklarının altından geçerken bir değil iki dilek tuttum. Meraklardasın bakıyorum da. Korkma sakın sen, u nutur muyum seni de yanıma almayı hayallerimle beraber. Hayat bana bir seçenek sundu ama bir yanlışım birçok şeyimi götürdü. Eskiciye verdm artık ben yaşam çekirdeklerimi. Kromozomlarıma ayrıldım hiperpasif algılarımla birkaç kez. Artık beni her yerde bulabilir, her yerde koklayabilirsiniz. Ben yuvama dönüyorum bal küplerime doğru kanatlanarak..........

gokhancenker@hotmail.com