Hırs ve sorumluluk

Yaşamın her alanında rahatlıgın oldugu, teknolojinin oldugu, çinden sonra en hızlı gelişen ülke olsak bile günümüz türkiyesinde hala sıkıntı, hala geçim zorlugu çeken insanların olması, sefaletin dizboyu oldugu şehirlerin, ilçelerin, kasabaların olması, ve her sıkıntıyla karşılastıgımız da devlet bize yardım etmiyor bilincini yok etmeme sebebimiz, herşeyi devletten beklememiz acaba hırsımız ve bencilligimiz olabilir mi? Aşagıda belirttiğim hikayeler tipik türk insanından kareler, çoğumuzun içinde var olan duygular degi lmidir?

Hep bana olsun istersin, bir işe iki kişi başlar, tek kişi devam ederiz çünkü kazanmayı görmüşüzdür artık ona ıhtiyacın kalmamıstır. Oysa birlikten kuvvet dogar..Bir gün işler ters gitmeye başladıgında günah keçisi ararsın, işe birlikte başladıgın ama yarı yolda bıraktıgın insandır o. Artık hedef te bir insan vardı ona zarar verebilmek adına, kendine zarar vermeyi göze almışındır . HIRS VE BENCİLLİK

* İki esnaf arasında hırslı bir rekabet vardı. Bir gün bu esnaflardan biri dükkanın bodrumunda bir lamba buldu. Onu temizlemek için ovalırken içinden bir cin çıktı.

Cin adama sordu

Dile benden ne dilersen! Yalnız bir kural var. Kendine ne dilersen, iki mislini karşındaki komşuna verecegim. Çok zengin, saglıklı ve mutlu olmayı dilersen, iki katını karşındaki komşuna verecegim. Şimdi karar ver ve istegini söyle''

Adam düşündü ve dilegini,söyledi: '' İşimin yarısını kaybetmek istiyorum.''

* * İki arkadaş ormanda yürürken birisi gümüş saplı bir balta bulmuş ve sahiplenmiş. Bak ne buldum. Arkadaşı buldum deme, bulduk de, demiş. Ama o başını sallayarak '' hayır ben buldum benim kısmetim '' demiş. Az sonra bir grub insan homurdanarak yaklaşmışlar. Bir şey aradıkları belliymiş. Biri elinde balta olanı göstererek '' haydi ona gününü gösterelim, baltamızı çalmış, '' demiş. Bunun üzerine baltayı bulan '' eyvah ! yandık başımız dertte demiş. Arkadaşı '' eyvah yandık deme, eyvah yandım de. Başımız dertte deme başım dertte de. Çünkü benim degil, senin başın dertte '' demiş.

Başkası düştü mü, “Çürük tahtaya basmasaydı” deriz. Kendimiz düşünce, bastığımız tahtanın çürük çıkmış olmasından şikayet ederiz.. Cenap Şehabettin