Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

23 Mart '12

 
Kategori
Psikoloji
 

Hislerimiz...

Hislerimiz...
 

Biz aslında herşeyi hissediyoruz eğer hislerimize kulak verirsek!


İnsan kendini bazen şanslı görür.

Her şey yolunda gittiğinden dolayı mutluluktan tüy kadar hafif olduğunu hisseder. Fakat böylesine güzel giderken her şey içine bir his doğar “bu durum değişecek” diye düşünür ve ürperir.

Yani insan mutluyken bile mutluluktan korkar, geçici olduğunu bilir.

Yaşanan tecrübeler, yıllar hislerimiz konusunda bizi daha duyarlı hale getirir.

Bir şeyi yoğunlaşarak istediğimizde gerçekleşeceğini de yine yaşadığımız tecrübeler ışığında hissederiz.

Bir zamanlar çok istediğimiz şeyler gerçekleştiğinde veya gerçekleşmese de yıllar geçtiğinde pek de önemli olmadığını da yine yaşayarak görürüz.

Hislerimiz bizi doğru yönlendirir aslında…

Tedbiri almak elimizdedir fakat gerisi ‘kader’, bazı şeyleri seçeriz, bazılarını yaşarız.

Örneğin anne olmak istemiyorsak bir kez daha korunma yöntemi olarak tüpleri bağlatmak kesin bir tedbir gibi görünebilir fakat kader bize bir çocuk daha yazmışsa kaçış yoktur ve buna rağmen mucize bir bebek doğabilir!

Yine bir örnek vermek gerekirse, kronik bir rahatsızlığımız varsa yaşamımızı olabildiğince rahat yaşayabilmek için diyetimize, yediklerimize-içtiklerimize ve rutin kontrollerimize önem veririz. Yaşam şeklimizi sağlığımıza göre ayarlarız ve tüm bunlara rağmen istenmeyen sonuçla karşılaşmışsak bu da bizim yaşamamız gereken bir kaderdir.

Fakat hissediyoruz, olabilecekleri hissediyoruz…

Yoğun olarak istediğimizde onun gerçekleşeceğini veya gerçekleşmeyeceğini de hissediyoruz.

Papatya falını düşünün… Papatyayı ne zaman görsek yapraklarını tek tek çekerek “olacak mı olmayacak mı?”, “seviyor mu sevmiyor mu?”diyerek koparırız.

Oysa zaten bildiğimiz ve içimizde hissettiğimiz gerçeğin gün yüzüne çıkması için bir aracıdır Papatya Palı, duygularımızın bir anlamda tercümanı... Bu yüzdendir ki! "Olacak mı? Biliyoruz! Seviyor mu?" diyerek kopardığımız yapraklarda beklediğimiz sonuç çıktığında mutlu oluruz, diğer papatyalar koparılmaktan kurtulmuş olur fakat istediğimiz gibi çıkmamışsa sonuç bir yaprak daha koparırız.

Bir papatya daha… Olmadı bu falda da çıkmadı… Bir papatya daha…

İstediğimiz hissettiğimiz sonuç çıktığında, “işte bu!” deyip yeni papatyaları koparmayı bırakırız.

Biz bildiklerimizi bile duymaktan hoşlanırız. Altınca hissi bayanların erkeklere oranlara daha gelişmiştir.

Duygu insanıdır kadın bu yüzden daha çok hisseder.

Doğrudan değil de dolaylı yoldan duygularını anlatması, isteklerini belirtmesi de belki bundan dolayıdır.

Hislerimize güvenelim, bugün yaşanan hayatı yaşayacağımızı bir gün hissediyorduk. Biz hissettiklerimizi yaşıyoruz. Onu ilk gördüğümüzde hayatımızda önemli bir yere sahip olacağını hissettiğimiz gibi…

Eşimizi seçtiğimiz o ilk anı düşünelim…

Bu yüzden beklide arada kendimizle kalmalı, hislerimizi geliştirmek için onu daha çok dinleyip daha çok çalıştırmalıyız.  

 
Toplam blog
: 108
: 2338
Kayıt tarihi
: 15.01.10
 
 

Bu Blogda; Engelleri her şeye rağmen aşarak hayatı engelsiz yaşamaya çalışan; eş, anne, çalışan, ..