- Kategori
- Psikoloji
Hissiyatın Dili Olsa!
"Bir arada yaşamak mıdır Hürriyet! Bir başına yaşamak mıdır! "
İnsan; bir başına kaldığı vakit! Bilmediği bir yerde. Tanımadığı başka insanların içinde. Acemisi olduğu herşeyin. Kuralları çok olan bir sistemde. Sadece ve sadece yapılması gerekenler ve yapılmaması istenenlerle dolu yığınla kural ortasında. Kendisine ait somut bir şeyinin olmadığı tüm elle tutulur iyeliklerden uzak kalmışlığıyla, zimmet adı altında bir cisimle bütünleştiği bir yerde. kendini tahmin edebileceğinden/edemeyeceğinden kat be kat fazla olarak "hiçbirşey" hissettiği. ve bir sürü "hiçbirşey"in arasında, artık "birşeyliğini" untmaya başladığı bir ortam. Ve yanıbaşında kendini izleyen bir yalnızlık.
Sahi; "birşey"lik nasıl bişeydi?
"Birşey" olduğunu bildiğin, ama bu durumunun yok sayıldığı. "Hiçbirşeye" sürüklendiğin bir yer. Ve hiçbirşeyleşenlere baka baka "birşey"liğine daha bir sımsıkı sarılmaya çalıştığın, hani elinden almasınlar, koparmasınlar, görmesinler diye sarıldığın bir ortam. Asıldıkça sahip mi çıkıyordun bilmeden birşeyliğine? Yoksa asıldıkça "birşeyliğinden" bişeyleri koparıyormuydun, eritiyor muydun bilinçsizce? Sahiplendikçe yok etmek nasıl bişeydi, şaşkın bir bilmezlikle. Suçlanası neydi, kimdi? Böyle bir ortamda neleri görür insan? Neleri bilebilir? Ölür mü insan? Bu ortamlara dalarda, sonra çıkabilir mi insan?
İnsan da ne garip bişey canım. Şu düşündüğü şeylere bak, nerde ki böyle bir ortam? - Nerde olacak, insanın içinde. Mesela benim zaman zaman karşıma çıkacak kadar içimde , cesur bir ortam. :) Sende sor içine! sen de de var, insansın ne olsa, yalan yok ama, harbiden sor içine! Yüzleşmek adına. Ölmeyiz ve de ölmezsin korkma! bunca zaman öldük mü!!!!
Not: Biliyorum gıcık bir blog oldu aslında görünüşte, ama bişeyler var gibi içinde sanki! sizce?
Efendim sağlıcakla kalınız.
İnsan; bir başına kaldığı vakit! Bilmediği bir yerde. Tanımadığı başka insanların içinde. Acemisi olduğu herşeyin. Kuralları çok olan bir sistemde. Sadece ve sadece yapılması gerekenler ve yapılmaması istenenlerle dolu yığınla kural ortasında. Kendisine ait somut bir şeyinin olmadığı tüm elle tutulur iyeliklerden uzak kalmışlığıyla, zimmet adı altında bir cisimle bütünleştiği bir yerde. kendini tahmin edebileceğinden/edemeyeceğinden kat be kat fazla olarak "hiçbirşey" hissettiği. ve bir sürü "hiçbirşey"in arasında, artık "birşeyliğini" untmaya başladığı bir ortam. Ve yanıbaşında kendini izleyen bir yalnızlık.
Sahi; "birşey"lik nasıl bişeydi?
"Birşey" olduğunu bildiğin, ama bu durumunun yok sayıldığı. "Hiçbirşeye" sürüklendiğin bir yer. Ve hiçbirşeyleşenlere baka baka "birşey"liğine daha bir sımsıkı sarılmaya çalıştığın, hani elinden almasınlar, koparmasınlar, görmesinler diye sarıldığın bir ortam. Asıldıkça sahip mi çıkıyordun bilmeden birşeyliğine? Yoksa asıldıkça "birşeyliğinden" bişeyleri koparıyormuydun, eritiyor muydun bilinçsizce? Sahiplendikçe yok etmek nasıl bişeydi, şaşkın bir bilmezlikle. Suçlanası neydi, kimdi? Böyle bir ortamda neleri görür insan? Neleri bilebilir? Ölür mü insan? Bu ortamlara dalarda, sonra çıkabilir mi insan?
İnsan da ne garip bişey canım. Şu düşündüğü şeylere bak, nerde ki böyle bir ortam? - Nerde olacak, insanın içinde. Mesela benim zaman zaman karşıma çıkacak kadar içimde , cesur bir ortam. :) Sende sor içine! sen de de var, insansın ne olsa, yalan yok ama, harbiden sor içine! Yüzleşmek adına. Ölmeyiz ve de ölmezsin korkma! bunca zaman öldük mü!!!!
Not: Biliyorum gıcık bir blog oldu aslında görünüşte, ama bişeyler var gibi içinde sanki! sizce?
Efendim sağlıcakla kalınız.