Hocalı katliamı

Sayın okuyucular bu yazımda geçtiğimiz 26 şubatta acı bir yıl dönüm olarak hatırladığımız Hocalı katliamından söz etmek istiyorum. Zira Azeri kardeşlerimiz yıllar önce bu tarihte acımasızca, canice ve gaddarca öldürülmüştür.

Kısaca konu hakkında bilgi vermek gerekirse eğer; Hocalı, stratejik bir bölge olması dolayısıyla Ermeni ve Azeri güçler için fazlasıyla önem arz ediyordu. Aralık 1991 tarihine gelindiğinde ise Hocalı kasabası tamamen Ermeni ablukasına alınmış, karayoluyla ulaşım kapanmış ve tek ulaşım yolunun hava yolu olarak kaldığı bir döneme gelinmişti. Ayrıca kasabada uzun bir süredir elektrik ve gazda bulunmuyordu. Sonrasında Hocalı, Ermeni güçler tarafından sürekli olarak bombalanmaya başlamıştı. Çok geçmeden de Ermeni güçleri 1992 yılının 25 Şubatı 26 Şubat'a bağlayan gecesinde bölgedeki 366. Alayın da desteği ile önce giriş ve çıkışını kapadığı Hocalı kasabasında, Azeri resmî kaynaklarına göre 83 çocuk, 106 kadın ve 70'den fazla yaşlı dahil olmak üzere toplam 613 sakin öldürülmüş, toplam 487 kişi ağır yaralanmıştır. 1275 kişi ise rehin alınmış ve 150 kişi kaybolmuştur. Cesetler üzerinde yapılan incelemelerde cesetlerin birçoğunun yakıldığı, gözlerinin oyulduğu, başları kesildiği görülmüştür. Hamile kadınlar ve çocukların da ayırt edilmeden bu vahşete maruz kaldığı tespit edilmiştir.

Hatta İnsan Hakları İzleme Örgütü, Hocalı Katliamı'nı dönemin gerçekleştirilen en kapsamlı sivil katliamı olarak nitelendirmiştir. Ve Azerbaycan Parlamentosu 1994 yılında Hocalı'da yaşanan bu katliamı ''SOYKIRIM'' olarak ilan etmiştir.

Evet, bu durumun tam anlamıyla ''SOYLIRIM'' olduğu aşikardır. Zaten acımasızca, vahşice, insafsızca günahsız insanların öldürülmesinin başka bir adı yada ifade tarzı da olamazdı. Kadınların, çocukların, hamile olan anne adaylarının, yaşlıların hiç biri böylesini hak etmemiştir. Bırakın çocukları, anne adaylarını, yaşlıları, kadınları hiç bir insanoğlu bu tarz bir sonu hak edemez. Her fırsatta 1915 olaylarını soykırım olarak niteleyen Ermenilerin bu konuya da açıklık getirmesini, aydınlatmasını ve tüm dünya tarafından ''SOYKIRIM'' olarak kabul edilmesini ifade etmesi gerekmez midir.

Keşke böylesi bir acı hiç bir zaman yaşanmamış olsaydı. Keşke günahsız insanlar savaşın ve savaşların bedel ödeyen tarafları olmasaydı. Azeri kardeşlerimizin bu yürek yakan yıl dönümlerindeki acılarını en içten duygularımla paylaşıyor, bu vesile ile her birine Allah'tan rahmet diliyorum. Işık içinde uyusunlar.