Hocama arzuhâl (2)

Hocam benim yine kafam karıştı,
Hırsızı adıyla anmak caiz mi?
Çalıp çırpan birbiriyle yarıştı,
Bunu demokrasi sanmak caiz mi?

Vatanın toprağı taşı satıldı,
Yoksulun ekmeği aşı satıldı,
Nerdeyse devenin başı satıldı,
Mülkü ecnebiye sunmak caiz mi?

Dinciler yetimin hakkını yerken,
Hicap duyuyorum din, iman derken.
Adaletsiz düzen hüküm sürerken,
İktidar atına binmek caiz mi?

Zalimler zulmünü mazluma sarar,
Güvenilen dağda şimdi bol kar var.
Kimileri mumla adalet arar,
Hak, hukuk uğruna yanmak caiz mi?

Bekçi sarmaş dolaş malı çalanla,
Sahibi avunur elde kalanla.
Garip halkım aldatılır yalanla,
Bir daha, bir daha kanmak caiz mi?

Hırsızlara kaptırılmış yularlar,
Evde saklı kasa kasa dolarlar.
Kutu dolu vestiyerler, kilerler,
Rüşvet  kutusuna konmak caiz mi?

Fener söndürüldü, gemi yürüdü,
Balığın kuyruğu başı çürüdü.
Soyanlar semirdi, yoksul eridi,
Yukardan çalarak onmak caiz mi?

Kimileri Firavun’dur, Musa’dır,
Devlet gücü ellerinde asadır.
Fakir çocuk için hayat kısadır,
Penceresiz evde donmak caiz mi?

Yalakalar birbirinden gaz aldı,
Soysuzluk gittikçe yolda hız aldı.
Haksıza “dur” diyen, yiğit azaldı,
Korkup bir köşeye sinmek caiz mi?

Kimin tekelinde dinle diyanet?
Artık suç değil mi dine hıyanet?
Kopacaksa kopsun artık kıyamet,
Takiyye suyunda yunmak caiz mi?

İşçi sessiz kalır işten çıkar da,
Köylü tevekkülde candan bıkar da.
Üreten zararda, satanlar kârda,
Çiftçinin terine banmak caiz mi?

Yeter Nevzat, elde hiç taş kalmadı,
Attığın taş hiçbir hedef bulmadı.
Hocam ile kimse umut dolmadı,
Soralım ardından dönmek caiz mi?

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat