Hoşgeldin bahar!…

İmkansız şey
Şiir yazmak,
Aşıksan eğer;
Ve yazmamak,
Aylardan nisansa.

Demiş Orhan Veli Kanık.

Bahar… Hani şairlere, yazarlara, hatta ve hatta kedilere ilham kaynağı olup damlara, çatılara çıkaran… Her canlının kanını kaynatıp, bünyesini altüst eden, önüne gelene aşık edip çılgına çeviren bir nisan sabahı…

Bugün sizin gününüz olsun. Bugün bütün dertleri, tasaları, sorunları bir tarafa bırakın. Bu bir bahar sabahı ve her şey dünde kaldı unutmayın. Bugün güne gülümseyerek uyanın. Haydi, haydi acele edin, uyuşmayın. Kalkın yatağınızdan ve pencereleri açın. Ardından aynanın karşısına geçip kendinize bir selam verin ve tekrar gülümseyin. Ama öyle bir gülümseyin ki yüreğinizde güller açsın. Sonra varsa bahçeye açılan bir pencereye doğru yönelin. Her yıl budanmasına rağmen dal budak verip filizlenen, baharın müjdecisi, o canııım ağaçlara da bir selam verin. Hatta iki olsun. Benim için de selam verin. Şarkı söyleyin, şarkı dinleyin ve dans edin içinize bahar kaçmışçasına. O da yetmedi kendinizi dışarıya, sokaklara atın. O an yanınızdan geçen, belki de hiç tanımadığınız birini öpüverin ansızın. Masum bir öpücükten ne çıkar ki. Dese dese deli mi ne? der. Aldırmayın.

Yolda gördüğünüz çocuklara sataşın, insanlarla şakalaşın. Olumsuz insanların ve düşüncelerin yanından bile geçmeyin. Dünü unutun, yarını yok sayın yalnızca bugün var. Bugün sizin gününüz unutmayın.

Yetmedi mi? Dağlara, kırlara, bayırlara açılın. Kendinizi doğanın o müthiş atmosferine bırakın. Derin derin nefes alın. Sonra gözlerinizi kapatın ve bileti yalnız sizde olan geminizle bir yolculuğa çıkın. Eğer isterseniz bu yolculuğa yüreğinizde olan, yanınızda olmasını istediğiniz kişi veya kişileri de davet edebilirsiniz tabii. Üstelik bu yolculuk bedava. Gitmek istediğiniz her yere gidebilir, gezebilir, her yeri görebilirsiniz. Kısacası her saniyenizin kıymetini bilip, boşa geçmesine engel olun. Bugünün size, yalnızca size ait olduğunu bir kez daha anımsatın kendinize.

Bir gün bir gündür unutmayın!

Çünkü daha biraz önce aldığım bir habere göre, kullanmaması gereken bir traktörü kullanırken, traktörün altında kalan ve henüz on dört yaşında olan genç o sabah gözlerini ölüme açtığını hayal bile edemezdi.

Tekrar hoş geldin bahar! Gülen yüzüm benim! Merhaba.