Hoşgeldin cehaletim…

Adamın biri Nasreddin Hoca’ya şu soruyu sormuş: “Kimsin?” “Hiç” demiş Hoca, “Hiç kimseyim.” Dudak bükülüp önemsenmediğini görünce, sormuş Hoca: “Sen kimsin?” “Mutasarrıf”ım demiş adam kabara kabara. “Sonra ne olacaksın?” diye sormuş Nasreddin Hoca. “Herhalde vali olurum” diye cevaplamış adam. “Daha sonra?..” diye üstelemiş Hoca. “Vezir” demiş adam. “Daha daha sonra ne olacaksın?” “Bir ihtimal sadrazam olabilirim.” “Peki ondan sonra?” Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp “Hiiiç” demiş “Daha niye kabarıyorsun be adam, demiş Hoca.. Ben şimdiden, senin yıllar sonra gelebileceğin makamdayım:  yani ‘hiçlik makamı’ında.

 

Gerçekler zor kabullenilir. Kabullenme sürecinde savunulan doğrularla direnmeye çalışarak, kendimize bahaneler yaratmak gerçeği değiştirmez. Bizim için önemi olan herhangi bir şeyi gözden çıkarmaya karar verdiğimizde onun üzerindeki dikkatimiz azalır, dolayısıyla bizdeki anlamını yitirmeye başlar Böylece etki alanının dışına çıktığımız için olayları objektif olarak daha rahat görebilir ve değerlendirebiliriz. Kötüye gittiğini düşündüğümüz olaylarda, çabalamak yerine hiçbir şey yapmadan beklemeyi seçtiğimizde evrenin kuralları çerçevesinde meydana gelen oluşumu görebiliri. Herşey olması gereken zamanda olumlu ya da olumsuz olması gerektiği gibi gerçekleşir.

 

Bilgiye susamıştım... Öğrendikçe paylaştım, paylaştıkça çoğaldım, çoğalırken azaldım... Ne gariptir ki, öğrendiğim her bilgi de cehaletimle yeniden tanıştım. Dünlerde çok şey biliyordum...Tüm bildiklerimi toplayarak geldiğim yere baktım..., Çölde birkaç kum tanesi, Okyanusta bir damlayım... Bugün, cahilliğimle dolduğumun farkındayım ve  CEHALETİMİ  kabul ediyorum. 

 

Tijen Özpınar

 

Spiritüel, Nlp Yaşam Koçu, Kişisel Gelişim Uzmanı