Hrant Dink' in ölümü üzerine...

Bir insanımız daha öldürüldü.. Bu topraklarda dogmuş büyümüş, bu toprakların üzerinde kurulmuş uygarlıkların yarattıgı zengin kültür armonosi içinde harmanlanmış bir kardeşimiz daha halkların kardeşligi haykırışlarına inat bu dünyadan göç eyledi.

Benim ailem, ermeni kardeşlerimizin kapı komşusu oldugu, eski adı eganis, yeni adı erciş olan yeşil bir zümrüt bir bölgenin insanlarıdır ve bende bu yöre kültürününün yakın tanıklarındanım..

Orada büyümedik, ama bütün tatillerimizde çocuklugun o engin hayal günlerinde, baglarında bahçelerinde koşturdugumuz yeşil Erciş'in , Van gölünün sodalı sularında yüzdügümüz, sonra tandırlarında pişmiş güveçlerini yedigimiz bu güzel beldenin yerleşik kültüründe derin izleri olan kardeşlerimizdir ermeniler.. Erciş'in çok yakınında yer alan ve agırlıklı Türklerin yaşadıgı Çelebibagının insanları ile Erciş in Ermenileri yüzyıllarca zengin bir kültür alışverişinde bulunmuşlar, birbirlerinin kültürlerine yeni degerler katmışlar, dillerini zenginleştirmiş ortak bir folklörün parçaları olmuşlardır..

Zorunlu göç yıllarında nice müslüman Türk, yıllarca komşusu, dostu olan bu insanların sahibi olmuş, onları saklamış onlarla bu zor günleri paylaşmış ve o günler geçtikten sonra yine dostça paylaşımlarını sürdürmüştür.. Çok iyi bilirim ki, babannemin en yakın iki dostu, iki Ermeni nineydi ve onlar da en az babannem kadar bizim babanmemizdi. Sevgileri, sönmüş tandırın içine sarkıtılmış bacaklarımız bir taraftan ısınırken, onların bize anlattıkları kaf dagının ardındaki dev anaları masalları, başladıgında arkası yarın dizileri gibi 4-5 gün sürer, çocuk dünyamızda bizi alıp hayal dünyasının semalarında büyük bir yolculuga çıkarırdı. Bugün geldigim noktada, o sevgili ninelerimin anlattıgı öykülerin payı az degildir ve onlar cennetteki yerlerini çoktan almışlardır. Onların torunları ile bizler aynı masalların yolculuguna çıkar, aynı sevinci yaşar ve aynı coşkuyu paylaşırdık. Hiç mi hiç düşman olacagımız aklımıza gelmezdi, biz onların dini inançlarına saygı duyar onlar bize, gözlerde hep aynı çocuksu merak hep aynı sevinç...

Bu tarihler boyu da hep böyle olmuştur, halkların ve onların çocuklarının, torunlarının birbirleriyle alıp verdikleri sadece sevgi, paylaşım, dayanışma ve ortak masallar etrafındaki hayalleri olmuştur, ama bunun içine düşmanlıgı, kini salan hep çıkar güçleri, uluslararası sermaye ve onların yandaşları olmuştur. Silahı sıkan zavallıdır, o silahı onun eline tutturan asıl halkların kardeşliginin düşmanıdır, onlardır yılanlar, onlardır çıyanlar. Bu hiç bir zaman unutulmaya..

Hrant kardeşimiz bir güvercin ürkekligi içinde, ama bir barış güvercini elçiliginde göç etti bu dünyadan, ama şunu herkes bilmelidir ki ondan bize kalan yankı, aynı toprakların çocukları oldugumuz, aynı masalları dinliyerek büyüdügümüz ve bütün aksi çabalara ragmen kardeş olmaya inat edecegimizdir.

Rahat uyu, biz hala o tandır başında masal dinliyen çocuklarız...