Hür çocukluğumun bir rengi: Recâî

Kuşlar gibi hür çocukluğumun bir rengi de Recâî’dir

Gündöndü tarlalarına  kanat çırptık

Dere boyundaki arı kuşlarına arkadaş olduk

Set boyunda koştuk, yılgınlar arasına saklandık

Kuşlar gibi hür çocukluğumun bir rengi de Recâî’dir

Annesinin kalaylı sahana kırdığı yumurtalara

El ölçüsüyle koca somunu parçalayarak

Ekmek bandık yer sofralarında

Kuşlar gibi hür çocukluğumun bir rengi de Recâî’dir

Aynı sınıfın aynı sıralarında oturduk okul çağında

Yüzünü unuttuğum sınıf öğretmenimiz Âdil Bey’in ve

Müdür babamın derslerinde

Kuşlar gibi hür çocukluğumun bir rengi de Recâî’dir

Kavgayı bilmediğimiz temiz sayfalı çocukluğumun

Delikli on kuruşu bile kardeş payı yaptığımız yıllar

Leblebi tozu alırken Bakkal Salih’in gaz kokan elinden

Kuşlar gibi hür çocukluğumun bir rengi de Recâî’dir

Şimdi ben burada hedefsiz, bir gün doğumunu beklerken

O, benden uzakta, adını bilmediğim bir sâhil kasabında

Hayat merdiveninin yeni bir basamağını çıkıyor

Mustafakemalpaşa, Mayıs 2017