Hür doğmuş esir / zincirlerini kır

ah her şey
adi iğrenç dar
kalbin geniş derin
bir ok(u)yan/us gibi
narin hiçlikten çıkmış
yeniden var olmuş gibi

maddiyat çemberini yarıp
insanı ıstırabı seni sardığında
hürriyet fikrine sarıl
ışıldar burada huzurlu
masmavi ve sevimli bir gökyüzü

ruhları kemirmez
yoksulluk denen boğucu rüzgar
insan bu
sıkışınca tanrıları yarattı
kurnazca çaresizliğine

kanun denen kılıf
ince tül
gerçi elin için çok hafif
ama vicdanın için
kurşun gibi ağırdır

mazlumun gözyaşını yardım et dindir
susar artık her türlü şüphe
mücadele edersen

yalnız fikrin cesur karşı koyması gürler
bulutlar arasından silinir
hüznün karanlık siyah örtüsü

zalimlerin uşakları gerçeğe karşı
yalnızca gölge sunuyor
inancın önünde tir tir titriyorlar

unutma
ışık söner sönmez
bir hiçsin
zincirlerini kırmış esir

ruhların merhemi umuttur umut
hür yürür fırtınalar içinde
hür doğmuş esir
kırınca zincirini
hakikat yerini bulur

Mehmet Özgür Ersan istiklal 29.05.2013