Hürü nine...

Dedem 1, 50 boylarında cin gibi bir adam…asabi, otoriter, at üstünde elinde kırbaç geziyor köy yerini. İlk hanımı temizlik hastası, her gün kerpiç evi, bahçeyi, kendi 4 çocuğunu, hızını alamayıp kumasının(anneannem) çocuklarını yıkar, sudan geçirirmiş :))

Annem diyor ki; o kadar titizmiş ki, erkek çocuklarına kapının kulpunu tutturmazmış :)

Oldu ki tutan oldu, kapıyı külle ova ova kırklarmış:)

Kız çocuklarına da bluğ çağa kadar hamur yoğurtur, bluğdan sonra el sürdürmezmiş :)

Çocuk bol tabi(19 kardeşler annemler öz, üvey toplam) kızlardan biri büyüse, arkadaki görevi üstlenirmiş.

Kaynar sularla eller (haşlanır) yıkanır, sonra da ekmek teknesinin başına geçilirmiş.

Bu kadıncağız 50' li yıllardan bahsediyorum tabi, bu kadar temizliği yapacak suyu nerden bulsun, elinde kovalar, ibrikler günde 20 sefer köyün çeşmesine gider gelirmiş haliyle.

Dedem bir gün at sırtında geziyor yine, cici ninem çeşme yollarında, bir yabancı adam yol sormuş, ninemde parmağıyla işaret ederek yolu arif etmiş.

Adam gittikten sonra dedem yaklaşmış ;

- Ay gelin, ne diir o kişi ? (Ne diyor o adam )

- yol soriyr ay kişi, (yol soruyor beyim)

- sen naardın ? (sen ne yaptın)

- nağrim, gösterttim. (ne yapayım, gösterdim)

- heee….nası gösterttin ? (hımm…nasıl gösterdin)

- bele barnağımlan. (böyle işte parmağımla)

- hele manada bi göster hanki barnağınlan ? ( iyi sen bana da bir göster bakayım, hangi parmağındı o)

- bu (bu)

-çaaaattt :(( (çaaaattt)

Kıskançlığa bak…kendisi oğlu olmuyor diye benim ananemi kadının üstüne kuma getir, aynı bahçe içinde yaşamaya mahkum et, bir adama yol tarif etti diye kır parmağını….

Ama ne demiş atalarımız…..gelen gideni aratır…..

Benim ananem(Nergis), dedem vefat edene kadar cicininem Hürü’nün öcünü fena aldı :))), ölür ölmez de üstüne evlendi zati :)))

Rahmetli dedem ölene kadar Ahhhh Hürü(!), vahhh Hürü(!) diye yandı :))