Hüsniye ile Seyid'in goygoyu : " Beni uyarsana " .

_ Bu pınar aynı oküz pınarı Seyidim. Ama biz... Ben...

- Ne diyon gız Hüsniye ?

_ Ne belli... Belkim sondur bu Seyidim, evümün direee... Belki de beni hiç gormeyecen bi daa.

- Lann benim tepemde mogur mogur mogurdanıp durma goyacam gozünün orta yerine sümsüü... Tövbe tövbeee. Get ... Get !

_ Olamaz mı yani eşref bakışı yiğidim. Gurban olurum ben sana. Goççuuum... Bakarsın... Seni bırakır gaçarım aslanımmm.

- İşte o zaman ben de senin ağz......

_ Öyle dime kurak gönüllü, ayran budalam...

_ Bakarsın... Ölürüm.....

- Auuuuuuvvvv. Vışşş. Vıııığğşş... Getme sakın benim ceylan sekişlim. Ben sene gurban olurum. Sonra benim ayaklarıma leğeni kim getirecek ? Kim dökecek gollarıma ibrikten suları... Heee ?

_ S...mışım senin doynaklarına herif ! Şurda iki dakka fentezi yapah dedük, içine ettin he vallaha. Yahuu benim heç mi hakkım yohh gözel sözler işitmeye ? He benim oküzüm ?

- Reca ederim böyle gonuşma ebegümecimsin sen benüm. Ben seninle çoh mesut ve haydarım.

_ O haydar deel bahtiyar bi kerem. Heç edebi gonuşmuyon herif.

- van minüt !! Van minüt. Şimdi herif mi olduk Hösniye hanım.

_ Reca ederem kaba olma Seyid. Ananı da al get he burdan. Istanbul'da adamlara garşı yörüyüş varımış. Kadınlara ozgurlük yörüyüşü. Hakkımızı arayacağız. Bizim arka mahalleden Şazement de geleğümüş. Sizin kibin fentezi anlayışı gıt herüfleri pırotesito edeceeez.

- Get bakalım ne halt edeceeniz. Sana bi fırsat veriyom kız Hüsniye get bakam noolcekse.

_ Bah kendi ağzınlan söyledin. Ben hala gızım Seyid. Heç yanıma gelmiyooon, benlen oynaşmıyoon, beni uyarmıyon evümün direğii. İşte bunu sen hep yapıyon. Bana van minüt bilem ayırtmıyon sen.

- Bak Hüsniye seni son kez uyarıyom. Seni bu gece... Uyaracağım.

_ Vııığğğşş. Abbaaaoooovvvvv... dıkkandım haa.