- Kategori
- Şiir
Hüzn'ü isyan
her günün başka bir acısı
her günün başka bir seni
tökezlediğimin yalan dünyası
içine hüzün kaçmış
kokusu sinmiş yalnızlığın
kelepçeli bekleyişin
bağlı elin kolun ayağın
suskun anlatmaya
anlatsanda duyurmaya
denize sokarsın bir ayağını
diğeri karada
bir elini uzatırsında
diğeri elvedaya sallanmakta
avuç içi kadar kalbin
hayal meyal aklın rüyalarda
benliğim dağılmış
senliğin hala yoksa ortalıkta
yada bırakıp gitmişse benliğimi
yalnızlığın ellerine tutsak bu bedenim
her kuruyan yaprakta gözlerim
kendimi izlerim
benimde vaktim geldiğinde
elbet bende benliğimle giderim.