- Kategori
- Aşk - Evlilik
Hüznüm en çok ay ışığında...
Ne kadar kaçsam da
yakalar beni hüzün;
ebruli bir kuşun sesinde
ya da sabah esintisinde…
Bazen göğün laciverti
bazen dalgaların büklümünde…
Topraktaki çiğdedir hüzün,
bazen goncalaşmış bir gülde…
Türkü olur çoğu kez, gönlümün bam telinde…
Yabancı bir tebessümde, hüzün tanıdık bir isimde…
Bir çocuk çığlığında bazen gözyaşında…
Gecikmiş bir dost selamında, eskimeyen anılarda…
Hüznüm en çok ay ışığında, en çok AY IŞIĞINDA!..
****