Hüznün kapıları yarı aralık

hüznün kapıları yarı aralık

ölümle yüz yüzeyiz hep

inançlı bir yaşam öyküsü

sevdalı bir mermidir adımız

katlanırım hüznüne, efkarına katlanırım

ama katlanamam yokluğuna

katlanamam yaşamın iğrençliğine

insanların kahpeliğine

bırak artık üzülmeyi

lütfen bırak artık kendi kendine kahretmeyi

ne olur bırak artık yaşama sırt çevirmeyi

koş doğaya; çocuk, genç, yaşlı demeden sarıl insanlara

yani sıkı sıkı tutun yaşama

çünkü senin yerine çoktan aldım ben nöbeti.