Hüzün mü? hani nerede?

Hüzün bekliyor benden bahçedeki kan kırmızı, kadife gül. İsmine aldanmayın gülün, hüzün bekliyor böyle gece yarısı oturmalarıma aldanarak.

Sessiz bir kanarya var içeride uykudan tostoparlak, sarı bir sessizlik gecenin karanlık gölgesinde.

Hüzün bekliyordu gelirken yolda rastladığım son köpek. Midesi içine gömülmüştü boşluktan, bu sefer elimde tek kırıntı bir şey de yokken ona verecek, gözden kaybettim bir anda. Yürüyüşe çıkarken yanımıza yiyecek bir şeyler almak gerek. Biz acıkmasak da bir aça rastlama ihtimali çok yüksek.

Kelebek çok bu yaz. Her zamankinden daha da mı çok? Ya da bana öyle geldi. Üstelik hepsi de aynı renk kahverengi. Hani nerede o renk renk olan kelebekler? Buralarda mı yok? Yoksa ben mi kahverengi sanıyorum hepsini?

Hüzün bekliyor önümde ki sonsuz boşluk bile. Bekleye dursun işi ne! Yaz şimdi, hüznü tatile gönderdim. Ağlasın açılsın biraz benden uzak diyarlarda. Bıktık birbirimizden bunca yıl, dertleşmekten duraksızca…

Okey oynuyor komşular. Cafelerde yasaklanmış ya! Oynayın komşular inadına inadına.

Duyduğum ilk düğüne gideceğim en yakın zamanda, tüm birikmiş kurtları da dökeceğim üstümden, göbeğimi attıra attıra.

Sen üzülme canımın içi, üzülme emi! O da yok, bu da yok, sen de yoksun diye hiiiç dert etmeyeceğim.

Bahçede ki çocukların oyunlarını bozacağım mesela. Saklambaç ebesine diğerlerinin yerlerini göstereceğim her seferinde. Hayata bozgunluğum olmayacak. İnan bundan başka..

Balkonumda o siyah beyaz kedinin gelmesini bekleyeceğim bir tek. Seni beklemek hüzün getirir diye ümit etmeyeceğim üzülme.

Bir köşeye çekilip öyle susmayacağım artık, ya da sakin sahillere atmayacağım mahsun hallerimi. Kedilerin kavgasına bile gülüyorum sen beni bilirsin. Taa köşeden duyulacak kahkahalarım. Hani olurda o köşeden dönersen bir gün duyarsın.

Sonra yine karşılıklı güleriz seninle, ağlamaktan bile aciz kaldığımız halimize…

Dilek bile dilemiyorum son günler de, dilimden anlamıyor sanırım tam tersi çıkıyor dileklerimin. Bir şeyler istemeyi aklımdan bile geçirmekten korkuyorum artık. Yanlış yankı yapar da, daha beteri olur diye. Yaz bile tutmuyorum, kış çıkarsa bahtıma deyip. Zaten kumarı da sevmem, kaldı ki hayatla kumar mı oynayacağım sanki!

Herşeyi kendi haline bıraktım anlayacağın. Seni bile güzelim.

Zaten bilirsin kimselere de karışmam, yadırgamam. Kendi halimde kalmayı da severim.

Vazgeçilmez içkimi içiyorum yine gecenin yarısı balkonda, şekersiz çayım bardağımda gözlerim ara sıra yolda nerede kaldı bu kedi? Gelmedi hala!