Hüzün

Hayatın bu kadar acımasız olduğunu bilmek çok acı

üstelik geçmişi yaşamamak doya doya

geleceğini bilmemek,

bir ok gibi saplanıyor yüreğime.

Tüm güzelikleri uzaktan seyretmek

görüp fakat dokunamamak

özlemle bakmak iyi şeylere.

Avuclarımın içinde başım

fırtınaya kapılmış düşüncelerim

gözlerimde yaşlar

hüzün, acı çaresizlik

artık dayanacak gücüm yok

takatim yok

herşey anlamsız boş

ne yapsam olmuyor

ne zaman ayağa kalmak istesem

kayıyor ayaklarım

daha sert düşüyorum yerlere

bana ne yapablirim diyorum,

tek yakıştırdığım kendime ölüm…

NARİN VURAL.