- Kategori
- Şiir
Hüzün
Tertemiz havanın, ılık rüzgârın ve şahane manzaranın güzelliği neden hüzün verir ki?
Takılıp duran gözlerimi, derin iç çekişlerim ayırıyor durmuşluğundan...
Ve duyduğum bu müzik sesleri neden iç çekişlerimi sıklaştırıyor?
Ya onlar...
El ele tutuşmuş, romantik bir akşamüstü yaşayan şu çift.
Öyle uyumlular ki burayla.
Bu çatık kaşlılığım, bu donukluğum, bu hüzünlü halim...
Öyle kasvet katıyorum ki bu ortama.
Git oğlum sen bu şehirden!
Dön yaşadığın o memlekete...
Düşün, yaz, oku…
Ve iç çek istediğin kadar.
Aliağa-İZMİR- 1988