Hüzünbaz havalar

Bu sabah yağmur var İstanbul da
Gözlerim dolu dolu oluyor bilinmez niye
Anne sözü dinler gibi masum
Ağladım bu sabah. . .

Beklediğim yağmur geldi şehri İstanbula, kaç gündür güneşli, ama ara ara yağmur beklentisi veren havalar vardı. Yağsa da artık gökyüzü de rahatlasa, ben de rahatasam dedim. Biliyorum ki, hiç bir zaman alışamıcak ruhum bu tür havalara, hep içimi bir kasvet, bir karanlık kaplıcak. İnsana ayrı ağırlık duygusu çöktüren, iç bunaltıcı bu havaları sevmiyorum. Dokunsalar ağlıcakmış gibi hissi veren bu havalar, bıkıp usanmadan dinlediğin hüzünbaz şarkılar dinlemekte böyle havaların etkisi hani genel olmasa da, kısmen var sanki .Böyle havaların hep insana tarifi olmayan bir hüzün verdiğini düşünmüşümdür.Anlamsız bir duygu hali, ağlasam sanki rahatlıcam dedirten havalar.Sanki tüm ayrılık hikayeleri böyle havalardan çıkar gibi. Gerçi senin ruhun melankoliyi, hüzünü seviyorsa güneşli tüm havalar da bu şarkıları dinlemekten seni alıkoyamaz bunu bilirim.En sert müziği dinleyen biri bile duygusallığı sever.O müziğin bile derinliğinde bir hüzün vardır.Bir heavy metal müzik tutkunu bile o şarkıları dinlerken kopup gider dünyadan, farklı yerlere sürüklenir. Sonu kötü biten tüm hikayeler , geçmişte bir anıyı hatırlatan tüm şarkılar, seni öyle hüzünbaz duygularla o şarkıları dinlemeye teşvik eder.Bu havalar bu şarkılara yakışır.

Peki ben şimdi napcam derseniz, mesaim bitmek üzere , hali akabininde ingilizce dersim iptal olmuşken tıpış tıpış eve gidip dinlenmeyi planlıyorum .Müzik çalarımda ben bekleyen slow şarkılar ve taze deminde sıcacık bir çay ve simit benim için yeterli , başka bir şey istemem :)

Sevgiyle,