- Kategori
- Şiir
Hüzünlü Korkuluk
dikilmiş köhne tarlanın sınırında
korkuluk, sallanır durur rüzgarda
ot doldurulmuş, karnı burnunda
gözlerde hüzün, dalar uzaklara
heybetini kaybetti, son zamanlarda
kuşlar konar, gecenin karanlığında
ürkek bakışlar saçarken, bir anda
balon gibi şişirilir, tam zamanında
heybetini kazanan sefil korkuluk
korkutur korkakları olsa bir anlık
güler kaplumbağalar ve de balık
geçmiş karanlık, gelecek karanlık…