Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

06 Eylül '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Hüzünlüdür hep Eylül...

Hüzünlüdür hep Eylül...
 

Sabah penceremden sırtıma değen seriniğinle hissettim nihayet geldiğini. gelmeyeceksin diye öyle korktum ki...
Bu yıl yaz her yıldan daha uzun ve sıcak geldi bana. Sonbaharı dört gözle bekler oldum,niye yalan söyleyeyim.

Eylül, kulağa hoş gelen tınısıyla sonbaharın habercisi ve içimizdeki çağlayanların duyguların dışavurumunu sağlayan Nisan'ın zıt kardeşi sanki. Her yıl ilkbaharda yeniden başlar hem duygular hem de ten yaşamaya,
doğa değişir,insan değişir,duygular değişir. Renkler daha parlak gelir insana.

-Ey Nisan,sen ne şarkılar dinletir,ne türküler söyletir ve ne şiirler yazdırırsın insana!
Ve Eylül hüzünle çalar kapıyı,açın ben geldim,der ve istemesek de geçer başköşeye oturur.
İçdünyaya doğru bir yolculuk başlar,renkler parlaklığını yitirir,yürek dinginleşir,şarkılardaki sevinç
ve çoşku yerini hüzne bırakır yavaş yavaş...aynen,

"Enginde yavaş yavaş günün minesinin solduğu" gibi...


Eylül her bakımdan yaşantımızda ağırlığı olan bir ay. "Eylül" sendromlar ayı.

İki ustadan güzel Eylül şiirleriyle yaşayalım,yüzümüzde hissetmeden Eylülün hüznünü...

Sevgiyle kalın,esen kalın!

EYLÜL SABAHININ SERİNLİĞİNİ

Eylül sabahının serinliğini,
Yaprakların serinliğini
Ciğerlerime dolduruyorum.
Sessizlik ve serinlik
Birleşiyor
Yıkanmış güvercinler

Ve çok uzakta bir tren sesi..
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda.
Düşmanlarımı bağışlıyorum,
Daha çok seviyorum dostlarımı

Her uyanışımda...
Eylül sabahının serinliğini,
Yaprakların serinliğini
Yüreğime dolduruyorum...


Ataol Behramoğlu
( 1942 - )

EYLÜL

Eylül ! daha çocukluğumdan
beri size bakardım ben
bir yazın azalmakta olan
sözcüklerinden nasıl da
ansızın sökülürdünüz
bahçelerle ve kül
dolardı içim... Eylül !

Eylül ! kırılgan mevsim !
cam hançeri güzün
dağılırdı kalbimde
birden gecenin ve gündüzün
perdesiyle örtülürdünüz
tenhâyla ve tül
dolardı içim... Eylül !

Eylül ! unuttum sizi
dağ kızarır yol sararırdı
ve ben dönüşlere bakardım
o aman vermez belleğin
paramparça güldüğüydünüz
aynalarla ve gül
dolardı içim... Eylül !

Hilmi YAVUZ

 
Toplam blog
: 480
: 2046
Kayıt tarihi
: 27.03.07
 
 

Üstkimliği ile insan, altkimliği yeterince kalabalık birisi; Eş, anne, öğretmen emeklisi. Doğa, H..