HUZUR-SUZ

çiçek

Neden bilmem uzunca zamandır istememe rağmen elim gitmez oldu klavyeye.. İçimden onca şey taşmasına rağmen odaklanıp yazamadım onca istememe rağmen. Kısırlaştım mı ne? Paylaşmak istediğim ve hatta hiç kimseyle paylaşmamak onca şey varken... İçim dolup dolup taşarken Yazıya uzanamadım bir türlü. Elim gitmedi, dlim dönmedi... Size de zaman zaman olur mu bilmem ama keybettiğim onca şeyle birlikte ilham perim de mi terk etti acaba beni düşünmekteyim bir süredir.

Zor, kör, kötü, anlamsız, acımazsız bir dönemdeyim sanırım. Bu dönemi atlatabilirsem olanca mağsumluğumu kanıtlayıp... Zor çok zor!!! Ömrümün en çok huzura gereksinim duyduğu dönemdeyim ve ömrümün en çetrefilli, en huzursuz ve güvensizliğinde yüzerken. Sizin de gülmeye çalışır mı yüzünüz, tutunmaya çalışır mı elleriniz; içinzdeki alevler kor halinde isyan etmekteyken. Siz de benim gibi kendini güçlü göstermek, birçok şeyi hiç bir suçunuz yokken göğüslemek zorunda kaldınız mı?

Bu son yazım olur belki de bilmiyorum... İçim taşıyor, nefes alamıyorum... sanırım boğuluyorum...

Son dileğim: Lütfen masumiyet kavramına inancınızı yitirmeyin!

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (2)

bazen ilham perimiz uzaklaşır bizden beklemek gerekir bazen, bazen alıp başını gitmek. sevgiler.

Ali BAKMAZ

02.12.2011 11:44

Yaşam med-cezir olayları gibidir. Bir bakarsınız mutluluğunuz tavan yapıyor, bir de bakıyorsunuz hüzün bulutları içinde kaybolmuşsunuz. Sanmayın ki bir tek sizde var böyle bir ruh karmaşası. Ama sabırlı olmanız gerekiyor, bekleyin, geçecektir. Masumiyeti kanıtlama konusuna gelince; Suçsuzsunuz, masumsunuz, bunu siz biliyorsunuz, vicdanınız rahat ya bu yeter. Kimseye bir şey kanıtlamak zorunda değilsiniz. Belki aleyhinizde kimbilir, karalama kampanyaları bile yaparlar, unutmayın ki "altın çamura düşse bile değerinden kaybetmez"...Ben de dostluk,, arkadaşlık ve sevgiyi işlerim bloglarımda...Selam ve sevgilerle...

Yurdagül Alkan

27.05.2011 15:05