Huzur-u Pir'in

Can gözünü açmayan bilmez küntü kenzi
Kün ile açtı dürülü arşı kürsi onsekiz bin alemi
Levh-i kalemi aklı cenneti astı yeşil kandili
On sekizbin yıl öğretti nun ile Rahmanı Rahimi

Görmeyen bunca eşya da yarin nuru cemalini
Baksın ayna da siretine suretine safi ademin
Ahmed-i Muhtar Ali'yel Murtaza'nın kemali
Yedi kere boşalıp dolan bu mekana  nuru kendinin

Asitanına yüzümü sürdüm Hünkar'ın
 Huzur-u Pir'in eşiğinde derviş oldum
Yesari Abdal dediler adına bu fakir turab'ın
Kuru bir zevrak idim muhabbetiyle çoş'oldum

Yesari Abdal (Mehmet Özgür Ersan)