Huzuruna affet

Ey yoktan var edenim Yüce Rab!

Huzuruna gelmeyi ihmal edeli haftalar ve hatta aylar oldu...

Seni hep andığımı düşünüyor ve hissediyor zannına yenik düştüğümü, doymak bilmeyen azgın nefsimin ihtiyaçlarını gidererek bitiremeyeceğimi anlayıp da anladım. İşte bu gün, huzuruna çıkmadan hisler ve düşünceler yıkılmaya hizmet edeceğini coşkun duyguların uyandırdığı derin bir aşkla idrak ettim.

 

Ben olan ben, sade, saf bendir; yani, coşkun ben. Bu gün coşkun duygularım huzuruna müebbet, affet ve kabul buyur ya Rab.

 

Sol yanım bir derin işkence içindeyken, tefekkürün etkisiydi gönül yarama merhem. Bir tefekkür-ü zayiat-i mükerrer bu dende beni iyileştirecek tılsıma sahip iken, huzuruna çıkmamak ayrı bir saygısızlık; ve çıkmak ise, maşuk benliğe ayrı bir meftun hükmünde çaylar akıtır.

 

Huzuruna Çıkmayı İhmal ettiğim Yüce Yaratıcı Yüce Rabbim! Beni tekrar huzuruna kabul buyur.

 

Hüzün dolu gönlümden damlayan sevgi safhamı en iyi görensin Ya Rab...

 

Beni kusursuzca bilen yaratandır, yaratan beni bana bildirir yaratanı anlayabileyim diye. Bir alev içinde kavrulan gönlümün feryadı Rabbine, Rab her şeye binaen affeder kulunu, kulu yüzsüz olsa da muhtaçtır tövbeye, af dilemeye; bu yüzsüz yüzümle sana muhtacım ve en derinden alevli duygularla affına sığınır da tövbekarım.

 

Beni huzuruna affet! Hüzünlü gönlüme yağsın binlerce rahmet, günahlarımı bitirsin Şefkatli mağfiret. Göz yaşlarıma boğulu dinlerim sessizliğin sedasını, ruhuma bağışlar günahsız edalar. Günahkar amelimle kirlenmiş adalarla huzurunda dingin olmaya geldim Allah’ım.

Biçare ruhuma damlayan ızdıraplarla, yolunu kaybetmiş yolsuzlukla ve küçük tavizleri affederek büyük tavizlere sebep olan aç nefsimin başıma ördüğü günahlarla huzuruna geldim, tövbeler ederim beni huzuruna affet Rabbim.

 

Yalvarırım beni tekrar huzuruna affet Allah’ım.

 

14.12.2015/20:05

-Gürsel Özkır