Hz. İsa çarmıha gerilmedi mi?

Elimizdeki değeri bilmeden yeniymiş gibi ortaya atılan düşüncelere öylesine atlıyoruz ki şaşırmamak elde değil.

Bu ne demek?

Önce, Hürriyet'ten Ertuğrul Özkök'den ayaküstü bir söyleşi geldi. Özkök, "Da Vinci Şifresi" adlı kitabın yazarı Dan Brown ile konuştu. Bu konuşmasını da kendi köşesinde yayınladı. Dan Brown "Hz. İsa çarmıha gerilmemiş olabilir" diyor. Hürriyet Gazetesi bunu sayfaya taşırken "İsa çarmıha gerilmemiş" olarak veriyor. Dan Brown emin değil fakat Hürriyet emin. "İsa çarmıha gerilmemiş" diyor. Yani, Dan Brown'ın "Olabilir" kuşkusu atılıyor.

Ben, bir başka yazımda da belittim. Hz. İsa ile daha fazla ipucu arayanlar İstanbul'un göbeğinde bulunan Çemberlitaş'ın altındaki odacıklara baksınlar.

Bu ilk haber-söyleşi-yazıyı bir kenara bırakıp diğerine geçelim.

Birçok gazetede olduğu gibi dün Milliyet'te de yayınlandı. ABD'li bilim adamı Robert Lanza "Aslında ölüm diye bir şey yok, birçok evrenden başka bir evrene geçmek var" demiş.

Bizim medya bir şaşırdı ve bu habere öyle bir saldırdı ki şaşırdım kaldım.

Neden mi?

Hz. İsa'nın çarmıha gerilmediğini bütün İslâm bilginleri zaten yazıyor. Hepsinden öte Kuran-ı Kerim'in Nisa Suresi'nin 157. Ayetinde aynen şöyle yazıyor: "Bir de inkarlarından ve Meryem'e büyük bir iftira atmalarından ve "Biz Allah'ın peygamberi Meryem oğlu İsa Mesih'i öldürdük" demelerinden dolayı kalplerini mühürledik. Oysa onu öldürmediler ve asmadılar. Fakat onlara öyle gibi gösterildi."

Birçok İslâm kaynağında da Hz. İsa'nın çarmıha gerilmediği onun yerine ihbarcının çarmıha gerildiği yazılıdır. Hırıstiyanlıkda böyle değildir. Hırıstiyanlıkda İsa'nın çarmıha gerildiği fakat yeniden dirildiği görüşü vardır. Nitekim, İsa'nın çarmıha gerilip öldürüldükten sonra mezara gömüldüğü açıkca belirtilmiştir. Ancak, İsa daha sonra mezarından çıkmıştır. Hz. İsa'yı çarmıha gerilip mezara gömüldükten sonra canlandığını gören ilk kişi ise Magdalena'dır. (Mecdelli Meryem-Magdalalı Meryem olarak da bilinir).

İsa'nın çarmıha gerildiğini kabul eden Hırıstiyanlığın bir görüşünü de Kuşkucu Thomas doğrular. Caravaggio'nun tablosuna da esin kaynağı olmuş Thomas,

Hırıstiyanlara göre Hz. İsa çarmıha gerilmiş ölene kadar çarmıhta bekletilmiş ve öldüğünden emin olunduktan sonra çarmıhtan indirilmesine izin verilmiştir. Ancak, orada nöbetçi olan asker, İsa'nın öldüğünden emin olmak için böğrüne mızrağını saplamış ve orada derin bir yara açıp da İsa'dan bir ses çıkmayınca öldüğüne emin olmuş ve çarmıhtan indirilmesine izin vermiştir. İsa kefenlenip mezara konulduktan sonra bir daha da mezarında bulunamamıştır. Çünkü, Hırıstiyan inancına göre İsa canlanmıştır. Fakat, Hz. İsa'nın canladığını gören Havari Thomas bundan kuşku duymuş ve böğründeki mızrak yarasını görmek istemiştir. Hz İsa da ona yarasını göstermiş ve Thomas da bu dirilişe inanmıştır.

Elbet bir başka düşünce şunu da kendine sormaktadır: İsa'nın dirilişini sağlayan yüce Tanrı neden onun o küçücük mızrak yarasını kapatmamıştır? Benim de kuşkuculuğum tuttu Thomas gibi.

Neyse geçelim bunu da.

Fakat, benim istediğim keşke Ertuğrul Özkök biraz Kuran-ı Kerim ve biraz da İslâm düşünürlerinden haberdar olsaydı. Dan Brown'a deseydi: Hırıstiyan dünyası İsa'nın çarmıha gerilip öldürüldüğünü ve gömüldüğünü ancak gömüldükten sonra dirildiğini yazmasına rağmen, Kuran-ı Kerim ve bütün İslâm alimleri İsa'nın hiçbir zaman çarmıha gerilmediğini ve öldürülmediğini yazdığını söyleseydi.

Şimdi gelelim ikinci habere. Neydi ikinci haber? "Aslında ölüm yokmuş"

Bunu ABD'li bir bilim adamı yazıp söyleyince bizim basın da ilk kez duymuş gibi ön sayfalara taşıdı. Oysa hepimizin bildiği gibi yine Kuran-ı Kerim ve İslâm bilginleri, evliyaları, mutasavvıfları "Ölüm bir başka dünyaya doğuştur" demektedir. İslâmiyet, ölümü her zaman bedenin ölmesi fakat ruhun bir başka alemde yaşantısını sürdüreceğini yazmaktadır. Hattâ Kuran-ı Kerim'in Bakara Suresi "Ölüydünüz dirilttik yeniden ölüp yeniden dirilteceğiz" de demektedir.

Yani İslâm dünyası hiç bir zaman ölümü kabul etmemiştir. ABD'li bilim adamının söyledği de İslâm dünyası için yeni bir şey de değildir, basınımızı şaşırtıcı olduğu kadar da şaşırtıcı değildir.

Ne diyelim? Bizler elimizdeki değerin farkında değiliz. Yabancı biri söylediği zaman farkına varıyoruz. Bizler söylediğimiz zaman da "alaya" alınıyoruz.