İç hesaplaşma...

Herkes kendi hayatını yazmayı düşler...ve der ki benim hayatım bir roman...

Aslında doğrudur,her hayat bir romandır ve herkesin yaşanmışlığı öbürüne benzemez.Bazen o kadar trajedi doludur ki,film yapılsa...bu kadar da olmaz, amma da uçmuş bu senarist deriz. Ama gerçek hayatta bazen öyle hikayeler gizlidir ki,insanın inanası gelmez.

Çoğumuz severiz bir hikayenin sonu illaki güzel bitsin.Televizyonlarda reytingi tavan yapmış dizilerimizin bitimini...arzu ederiz ki mutlu sonlansın.Ama gerçek hayat öyle mi ki? Şahit olduğumuz nice mutsuz gerçek hayat hikayeleri varken...umutsuzca mutlu sonlar görmeyi arzu ederiz ve bunlarla rahatlamayı seçeriz.

Ne yazık ki bizler, evlerimizde mutlu yaşarken...aklımıza hayalimize bile gelmeyen nice hayatlar tükenip gider bir gece ayazında.

İnsanoğlu hep düşlerken güzeli ve iyiyi,elinden gelebilecekleri bir cimri gibi paylaşmaz,yol göstermez,hayır demesi gereken yerde susar kalır... ve de üstelik hakkı yokken yargılar ...insafsızca.

Bu yazıyı yazarken ben, aslında çok mutlu bir gün ve gece geçirdim.

Peki niye bu feryadım?
Neden bu başkaldırışım?

Yetmiyor mutlu olmam için,kişisel mutlu dakika ve anlarım. Ben istiyorum ki,duysun kulaklar zorda olanları... susmasın ! vursun yumruğunu yüreğine ve çare üretsin umutsuz yüreklere.

Offf offf,nice insanlar tanıdı bu yürek bu gönül...duydu inandı,sırası geldi vawww dedi anlatılanlara. Ne insanlar var,hayatları hep başkalarını düşünerek geçmiş ! Anlatırlar da anlatırlar,hayranlık duyarsın ağzın bir karış açık dinler kalırsın.

Ama yalannn! çoğu sahte...
Hepsi kendi reklamını yapmaya soyunmuş,anlattıklarının yüzde 10 u bile gerçek değil.Sanırlar ki herkes aptal!!

Ama haklılar,bir kişi de çıkmaz ki " amma atıyorsun " desin.Üstelik bu insanlar yalnız kaldıklarında,kendi anlattıklarına da gerçek gibi inanır...kendileriyle bir de..iftahar ederler.

Şimdi diyeceksiniz,biliyoruz sadede gel !

Bütün kızgınlığım kendime,çünkü böyle kişilere bu akşam rastladığım halde... hadlerini bildiremedim.

ÜZGÜNÜM ve kendimi ne zaman bağışlarım bilmiyorum.