İçim acıyor .....

Her zaman bazı öncelikler vardır. Ama hiç değişmeyen öncelik Vatandır. Önce Vatan ….

Vatan olmazsa millet olmaz. Bağımsız bir vatan, insanın gönlünün derinliklerinde yaşar, düşüncesi coşturur, bizler vatansever  bir milletiz. tarihimiz canlarıyla, kanlarıyla nice savaşlar yapan askerlerimizin destanları ile doludur.  Çanakkale’de, Dumlupınar’da, yurdumun dört tarafında topraklarımız şehit kanlarıyla yıkandı ….

Mehmet Akif Ersoy’un İstiklal Marşındaki dizeleri bunu çok güzel anlatır …

“Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, tanı

Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı

Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı

Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı  .“

Şehitlik dini bir kavramdır. Şehitlik Allah’ın, vatan uğruna canını veren kişilere verdiği  en yüksek rütbedir .

Yüce Rabbimiz, şehitleri “ölüler” diye anmamızı uygun bulmamaktadır. Bu konuda Bakara suresinin 154. âyetinde şöyle buyurmaktadır: “Allah yolunda öldürülenlere ‘ölülerdir’ demeyiniz . Zira onlar diridirler, fakat siz farkında değilsiniz .”

Bu nedenledir ki Vatan için hiç kimse canını ve malını düşünmeden verir.

Ne anasını, ne bacısını ne de yavuklusunu düşünür, önemli olan Vatandır, önce vatan..

Ancak son senelerde verdiğimiz şehitler, yüreklerimizi dağladı.

Şarkılarla, türkülerle, halay çekip davul zurnayla, ellerine kına yakıp yolladığımız şehitlerimizin, acıları anaların, babalarının yüreklerini dağlar .

Her giden şehitin arkasından “Vatan Sağolsun “ diyen analar, babalar, gözyaşları  içine akar. Önce giden evin en küçüğü de olsa, başlar yukarıda, yürekler yaralı  her sene ölen şehidinin yaşını bir yaş büyüterek gözlerinde, gönüllerinde yaşatan şehit aileleri…

Düşünüyorum da hiç şehitlerimizin yerine evlatlarımızı koyduk mu ? Ya da şehit ailelerinin acısını içimizde yaşattık mı?  Ya da yaşatabilir miyiz ? Sizlere imkansızı sordum değil mi ? Bütün bunları hissetsek bile o acıyı hissedemeyiz. Bu nedenledir ki Vatan için ölen şehitlerimiz hepimizin şehitleridir.

Şehit cenazelerini izlerken hep aklıma şu soru gelir “ ya sonra ?  “

Herkesi farklı bir hayat bekliyor, şehit çocukları boyunları bükük büyüyorlar. Şehit anaları ise Şehitlerinin başında hep bekliyorlar .

Dilerim ülkem daha fazla şehitleri duymaz, dilerim barış ve huzur içinde oluruz .

Şehitlerimize saygıyla ….