İçimde İnsan var

Masada duran limonları kurabiye canavarı gibi lüp lüp yedim. Kızların gözler ışığa tutulmuş tavşan gibi pörtledi. ”insan mısın kızım ne biçim yiyorsun onları” deyince ilahi tokat ensemde patladı. Sevdiceğimin “gündüzler çuvala mı girdi ne testi şimdi bu yaa?!” söylemleri eşliğinde çılgınca nöbetçi eczane aradık, bulduk ve testi aldık. Kucağımda nurtopu gibi test ile şuursuzca eve doğru yollandık. Kendime geldiğimde iki kırmızı çizgi bana çipil çipil bakıyordu. Şimdi normal insan evladı hatun kişi mutluluktan çılgınca zıplar, mutluluktan ağlar falan bişeyler yapar değil mi? ben bir hallendim sinirden ağladım. Sevdiceğim de “ay duygulandı benim karım kıyamam anne mi olcan seeen” deyip iyice çıldırttı beni. Garip duygular vesselam…

Ben bilinçli ama hissiz ana olarak anında sigaraya elveda dedim. Madem içimde insan var şimdiden nikotin manyağı olmasın diye düşündüm. Bazılarına göre de bu his analık içgüdüsü imiş. Hiiiiç mi hiç alakası yok. Ben normalde sigara içmeyen birinin yanında sigara içmem. Düşünce abidesi bi insanım. Çok tatlıyım canım benim yerim kendimi. 

Analık içgüdüsüne gelince. Pardon o ne? Gebeliğimi öğrendiğimde 6 haftalıktı içimdeki arkadaş. Şimdi 10 haftalık oldu.1 ay boyunca gelmesini bekledim o dillerden düşmeyen analık hissiyatını yok anam tık yok bende. Ki ben normalde sulu göz bir insanım ağlarım yerli yersiz. Gebelik beni gamsızın önde gideni yaptı. Vicdansız Erol Taş modeli birşey oldum çıktım. Hormonlarım fırsat bu fırsat kaçtı gitti benden. İki kişiye açabildim bu durumu. Biri zaten doğum yaptıktan 1 hafta sonra mevzunun farkına varıp “anayım ben ana saksı değilim” modunda ana olduğunun idrakına varmış. Diğeri de psikolog, geçer bunlar normal dedi (İnsanın psikolog kankası olması bambaşka bi hissiyat bunu ayrıca yazarım). Hislerin gelmesini de dört gözle beklemiyorum ayrıca. O ne yahu? Bebek görünce ağlayan, dayanamayıp hıçkıran insan evladı kadın görmüştüm vakti zamanında onun gibi olacaksam evlerden ırak olayım.

Ben tek başıma gebeyim sanıyorum ayrıca. Hiç öyle bir durum değil bu. Nasıl evlendiğin gün sevdiğin adam ve ailesi durumu yaşanıyorsa gebe kaldığın gün bebeği taşımakla yükümlü insan olman dışında hiç bir vasfın kalmıyor. Bebeğin anneannesi/babaannesi diğer aile büyükleri, bireyleri vs. bi yandan, doğum, hamilelik, analık manalık gram fikri olmayan çok meraklı arkadaşlar öte yandan ezberletilmişcesine tek bi ağızdan konuşur. Naçizane tavsiyem bu modeller konuşmaya başlayınca asla susmayacaklarından “Hı hı evet. Aaa çok teşekkür ederim” gibi onaylayıcı kelimeler kullanıp olayı tamamen kabullenmen. Çünkü herşeyin en iyisini onlar bilir. Sen kör cahilsindir. Çünkü önünde internet, interneti kullanabilecek beyin ve yazıları okuyacak gözün yoktur. Bundan kelli anacım he deyip geçmek en mantıklısıdır. Sinir yaptım bak yine. Bir kase zeytin beni kendime getirir. Mucuk.