İçimde ölen biri var

İçimde ölen biri var, yüzü karanlık...

Gözlerinde az sonra sönecekmiş gibi titrek bir ışık…

Elleri buz tutmuş sanki

Ellerindeki o soğukluk yavaş yavaş sarıyor tüm bedenini

Yüreğinde ise bir alev taşıyor ama

Yüreğindeki sıcaklığı ellerine taşıyabilirse eğer kişi

Ancak o zaman ısıtabilir tuttuğu eli

Pusu kaplamış içimi

Seçemiyorum ölenin kimliğini ve okuyamıyorum sicilini

İçimde bir beni taşıyorum ve bir de artık ben olmuş seni

Ayıramıyorum şimdi ölen hangisi

Sen yüreğindeki sıcaklığı elleriyle bana taşıyan

Beni ısıtan sımsıcak saran sevgili

Şimdi ellerim üşüyor sessizliğinden

Ben sensizliğin tanımını çoktan yaptım da yüreğime

Sensizliği sessizliğinle beraber taşımak ağır geldi bedenime

Susmak ki en korkuncu yalnızlıkların

Susmak ki her bir birer cam kırığı

İnce çok ince ama derin yaralar bırakıyor yüreğime

Yüreğim inceden ama derin derin kanar oldu

Sen içimdeki kanayan yeri dindiren sevgili

Adının içimdeki tınısı artık kanatan oldu...