İçimdeki bu kötü adam da kimin nesi?

Bir benle boğuşurken bir de bu çıktı karşıma, içimde bir yabancı ben, hem de kötü! Diğerleri, ötekiler içlerindeki çocuklarla kakara kikiriyken ben bununla bıçak bıçağa!...

Kendimi daha iyi tanımak için içimde gezinirken onunla karşılaştım içimde!
Ne yapacağım ben şimdi? Aşkla sarılsam hayata, daha daha açılsam dostlara, yalnızlığında çeker gider mi içimden?

Ben yaşarken onun benim içimde ölmesi mümkün müdür?
Ya daha sıkı sarılırsa bana, asılırsa! Ben uyurken hayatın içinde, benmiş gibi dokunursa sevdiklerime ve kırıp geçerse onları! Ama ben o değilim ki, ben iyiyim!...

O yoksa hep benim içimde miydi? Bu yaşa kadar bekledi mi içimde? Ne büyük bir sabırdır bu! Ben doğruyum, o yanlış; bir doğruda bu yanlışın işi ne?
Acaba o da benim ben olarak farkımda mıdır?

O bende ben, asıl kendini sanıyor olmasın! Ya yanılan bensem bende, yok artık! Ben bende asılım! Bir kötü, içimde bile olsa bende asıl olamaz!... Benden başka içimdeki bu kötü adamı bir bilen var mıdır?

Benden başka bir bilen çıkmadan doktora gittim. Doktor, dedim, içimdeki bu kötü adam da kimin nesi, söyle! O sensin, dedi, ta sen! Haydaaaaaa!...
O zaman ben kimim? Ben de o muyum? Bunları duymak için mi sana sığındım doktor, kötü doktor!

İçimdeki kötü adam beni kapladı, kaçmalıyım! Doktor benden önce kaçtı, ben kaçamadım; ben beni bırakıp bir yerlere gidemedim. İçimdeki kötüyle bir orta noktada buluşsak, bu buluşmayı becerebilir miyiz? İçimdeki kötü adam ben değilim, onu reddediyorum, o da beni yok sayıyor; çıkmazlardayım!?

1. Not: Kendimi tanımak için o kadar da uğraştım, bu mu olmalıydı neticesi; şimdi ben içimdeki bu kötü adamla nerelere gidem!...

2. Not: İçimdeki bu kötü adam ben isem, ben kimim? Ben ki kendini iyi adam bilen ben, kötüymüşüm, şimdi öğrendim! İçimdeki bu kötü adamı, iyi adam ben, bende iyi edebilir miyim, ha doktor, bir denesem ya da o bir denese iyi olmayı...