İçimizdeki Çocukla büyüseydik, ne olurdu sanki !

“Birgün köylüler yağmur duasına çıkmaya karar verdiler. Duaya, içlerinden sadece bir çocuk şemsiye ile geldi. “    - (alıntı)

--------------------

Neden ?

a) Çocuk, inanacak kadar saf, temiz ve samimi olduğundandır şemsiye almıştır, yani, yağmurun yağacağına inanmıştır

b) Köylüler, bu işin kesin olmayacağına inandıklarından şemsiye almamışlardır, yani, yağmurun yağmayacağına inandıklarından.

İlerleyen yaşlarımızda hep çocukluğumuzu özleyip durmamız da bundan olsa gerek .

İnsan yaşlandıkça saflığını, samimiyetini, naifliğini, iyi niyetini ve inançlarını yitirerek yaşlanıyor, özünü de kaybediyor sanki !..

* muzaffer Yıldırım