İçimizdeki evren

Bir gün bir arkadaşım elinde gazeteyle yanıma geldi. Açtı sayfasını, alt yazıyı kapatarak bir fotoğraf gösterdi, ''ne görüyorsun?'' Diye sordu. ''uzay, sonsuzluk, kara delikler'' dedim.

Alt yazıyı, okuduğumda bir damarın kesiti ve büyüteç altında çekilmiş fotoğrafıydı.

İkinci fotoğrafı yine alt yazıyı kapatarak gösterdi ve ne gödüğümü sordu, muhteşem sıradağlar, zirvesi görünmeyen insanı etkileyen, alt yazıyı okuduğumda, bir dişin yapısı, ve büyütülmüş fotoğrafıydı. Gördüklerimden öyle etkilenmiştim ki etkinin şiddeti bu dizelerimi dile getirdi.

İçimizdeki Evren

Sen bir evren,

Evrende sen,

Makro onda,

Mikro sende,

Sen bir evren kitabısın,

Aç bedenin sayfasını

Oku kendini, ,

Bilgi sende, şifre sende,

Sezipte düşünene.

Toprak sende, su sende,

Çık özünün dağlarına,

Seyret kendini,

Nehir sende, ırmak sende,

Doğa sende, gök sende.

Çevir bilim sayfasını,

Atom sende, fizik sende,

Artı, eksi ışık sende,

Minareller, demir, kömür hepside.

Çık özünün gökyüzüne,

Yıldız sende,

Güneş sende,

Gezegenler, yörüngeler,

Galaksiler, sistemler,

Kara delikler,

Ak delikler,

Kozmolar, novalar,

Merihler, Vegalar,

Karanlıklar, aydınlıklar,

Muhteşem bir sanatla,

Resimlenmiş, çizilmişler,

Hücrende.

Müzik sende,

Ritim sende,

Ses sende.

Kozmik bir dans ile

Dönüyoruz hep birlikte,

Yağmur sende,

Gökkuşağı auran,

Sanat sende, renk sende,

Tak bilgelik gözlüğünü,

Gör sendeki evreni,

Evrendeki seni,

Sen bir evren kitabısın

Oku kendini,

Makro onda,

Mikro sende.

4/ Haziran/ 1997 İzmit

Şerife Karaçayır Mutlu