İçimizdeki Kurt!

Biz ana rahmine düşerken, bizim  içimize de kurt düşmüş. Daha doğrusu bizim içimize kurt düştüğü için biz ana rahmine düştük. Biz ana rahmini kemirmeye başlarken; içimizdeki kurt'ta bizi kemirmeye başlamış. İçimizdeki düşünen, acıkan, acı duyan, korkan, tehdit eden, tehdit edilebilen yiyen, içen bu kurt, kurt olarak kalabilmek, kurtluğunu devam ettirebilmek için bizi birbirimizin kurdu yaptı. Kendi kurdumuzu kurtarabilmek onu daha fazla kurt yapabilmek için kendi kurdumuzu başkasının kurdu yaptık ve böylece insanlığın kurtlarla dansı başladı. Bu düşünen kurt, kurbanlarını boğazlamak için her türlü kurnazlığı kurguladı. Başka kurtları kafaladı, bazen kurbanları toplu kıyıma uğratabilmek için başka kurtlarla kafa kafaya verdi, kendi kurt sürüsünü kurdu. Kendi sürüsünü diğer sürülerin üstüne saldı. Kendisinden daha güçlü kurtların saldırısına uğrayınca da köpekleşti, köpekçe kemirme yolunu seçti ve böylece köpekleşme kültürü ortaya çıktı. Tarihteki toplu kıyımlardan, toplu tecavüzden tutun, bugün yaşadığımız bütün acıların sebebi bu köpekleşme kültürüdür.

( m.ali şirin tarih öğrt)