İçin temiz olmadıktan sonra

Bizim Mustafa’ nın ev sahibi, Sıtkı Amca, Hacı.. Dede Korkut gibi adam. Yürürken bir heybet, bir alım bir çalım.. Sakal göbeğe kadar.. Tespih doksan dokuzluk… İmamesi nah parmak kadar.. Selamı kimseye vermez ama neden bilmem kızları hep zenginlere verdi..

Bir bıçkın Osman vardı.. Balıkçı.. Malı mülkü küçük bir kayık.. Yiğit, mert, civan gibi çocuk.. Nasıl olmuşsa, Sıtkı Amcanın büyük kızına sevdalanmış… E, kızında Osman da gönlü var.. Osman’ın babası Meyhaneci İsmail.. Şeker gibi adam.. Dert babası..

Bir akşam, sıkıştırmışlar koltuklarının altına lokum kutusunu, kızı istemeye gitmişler.. Adam, alayını kapıdan kovmuş… Olacak iş mi? Hacının kızı Meyhanecinin oğluyla….. Başımıza taş yağacak şerefsizim..

Bir süre Osman, babasının en iyi müşterisi oldu. Sonrada mahalleden başka bir kızla evlendi.. Sıtkı amcada, Kızı bir fabrikatörün oğluna verdi… Kızda gitti…

Bizim Mustafa zargana gibi bir çocuk.. Alıngan, kırılgan… Fabrikada Asgari ücretle çalışır.. Bir yıllık peşinat, bin dolarda kaparo verip cami hocasının araya girmesiyle, Sıtkı Amcanın evini tuttu...

Evin damı akar, kışa bakar, suyu akmaz, çivi tutmaz…

Sıtkı amca, araya hoca girdi diye evi ucuz vermiş Mustafa’nın başına kakar…

Benim gibi adam iplemez ama Mustafa gibisi takar….

Geçen de gelmiş, “kiraya zam yaptım” demiş… Çocuk yemeden içmeden kesilmiş….

İsmail Amcanın meyhanede oturduk geçen akşam, Osman da geldi. Mustafa anlattı.. Kızdık, sövdük, ağladık…. Derman olamadık….

Sonra İsmail Amca bir dörtlük okudu

Anladık..

İçin temiz olmadıktan sonra
Hacı hoca olmuşsun, kaç para!
Hırka, tespih, post, seccade güzel;
Ama Tanrı kanar mı bunlara?