İçlerinden en iyi olan ilk metni okusun!

TRT’nin tek tabanca olduğu günlerde, belki programlar çok çeşitli değildi ama en azından sunumlarda ‘dile hâkimiyet’ vardı! Televizyon kanalları çoğaldıkça kelimeleri ağızlarında geveleyen, düzgün bir cümle kurmakta ve metindekileri okumakta güçlük çeken, küfreden sunucu ve spikerler ekranda boy gösterir oldu. Doğal olarak eleştiriler de beraberinde geldi. Rekabetin dorukta olduğu medyada, bir kişi hakkında olumsuz eleştiri yapılmaya görsün, bütün oklar ona yönelir. ‘Vurun abalıya misali’ topyekûn o şahsa yüklenenler, onun dışındakilerin hepsi kusursuzmuş gibi davranır.

Kendilerine iğneyi bile batırmaya cesareti olmayan bu kesimin son gözdesi, yaz sezonunda Mehmet Ali Birand’ın yerine Kanal D’nin ‘Ana Haber’ sunuculuğuna soyunan Deniz Arman! Türkçe Gönüllüleri Dil İzleme Grubu Başkanı Hüseyin Movit’in haklı eleştirisiyle başlayan taarruz, kalemden kaleme atladı. Star TV’de Haber Genel Yayın Yönetmeni olduğu yıllarda ‘Her sabah bir dünya kurulur ve her sabah taze bir başlangıçtır’ sözleriyle tanımladığı hayatı ‘Anlık yaşadığını’ belirten Arman, televizyonda izlediği hiçbir şeyi tamamlayamadığını söylemişti! Anlık yaşanan yıllar adrenalin bağımlısı deneyimli haberciden çok şey götürmüş olacak ki, artık haber cümlelerini de anlamlı bir biçimde tamamlamakta güçlük çekiyor.

Ancak bu sadece Arman’a özel bir olgu değil! Haberciliğin kıdemlileri bile aynı durumda. Nitekim geçen sezonda onların hatalarını da bolca gördük. Ayrıca ‘Uyandırma Servis’lerinde gazete manşeti okuyan spikerlere hiç dikkat ettiniz mi? Garip yorumlar katarak ve kekeleyerek okumaya çalıştıkları haberleri kendileri anlıyorlar mı acaba? Keza spor yorumları… Başlanılan cümlenin ucu kaçarken, nasıl sonlandığı da bir türlü anlaşılamıyor! Sözün özü, ekranlarda bir dil ve hitabet bozukluğudur gidiyor. Peki, bunun sebebi nedir? Hak edenin hak ettiği yerde olmayışı! Bu basit cevabı bilenlerin, bir kişi üstünden ahkâm kesip ötekileri görmezden gelmesiyse taraftarlığın Türkçesi.

Anibal Güleroğlu