İdeal insan melek şeytan karışımıdır

Dilek temenni çağları geride kaldı. Dervişler öldü, gömdük elhamdülillah. Bilesiniz ki Korkut’un düzeninde hatalarınızın tek tek çetelesi tutulacak. Bedel ödeyeceksiniz yanlış aldığınız nefes için bile. Hayvanların kirlettiği bir dünyada yaşamak zorunda değiliz. Korkut’un Tanrısının affı yoktur; ayağınızı denk alın!

Orhan babanın “Hatasız kul olmaz” şarkısıyla bizlerden onay, yaratandan af teskeresi alan evrenin öküzleri hoşgörü çayırlarında otlayıp yemyeşil umutlarımızı çiğniyorlar. Bilmeden yapılan kötülüğü “hata” olarak tanımlamışlar. Neyi bilmeden yapıyorsun ya! Kör müsün? Aklın mı yok? Hem bana ne! Böyle osturuk mazeretle bedel ödeyemem.

Aslında kasıt daha mantıklı. Yapmak istemiş, yapmış; bilerek, düşünerek.

Hata sahtekârlıktır. “Fark edemedim! Görmedim! Bilmiyordum…” Ekmeği yerken görüyorsun ama. Ağzın yerine niye burnuna ya da kulağına sokmuyorsun? Orada da delik var. Kuzu hata yapıp kurdun olduğu dereye gidince noluyor? Ama sen hata yapıyorsun… Bir daha yapıyorsun… Bir daha  … Bir daha  …

Feriştahıyla tartışırım; dünyanın kanunlarında sorun var.

Aslında bizler hatalı hareketler yüzünden daha fazla bedel ödüyoruz. Ve aslında belki de aptallar katillerden daha fazla suçlu.

Hata yapmak elimizde değilmiş.

Kötülük yapmak da elimizde değil. İyilik beni mutlu etmiyor ki… Yaşamama yetmiyor ki… Uçurumlarda ceylan avcılığı yapmazsam ölürüm lan ben!

Dünyanın sözde iyileri işin kolayını bulmuşlar; donları çözülünce hataya sığınıyorlar.

 Adam bir armuda fit olarak dünyaya gelmiş. Hata ile komşunun bağına giriyor; bir iki tövbe estağfurullah…

 Belki de Tanrıyı kandırıyor; fit şarkısı söylüyor. Etraf kararınca komşunun bağına… Yaratana tövbe, bize estağfurullah…

Bunlar hikâye; Lafonten’i de gömdük elhamdülillah hahahahahahaha!

Sizi yasaklıyorlar, sınırlıyorlar; kendileri her haltı yiyorlar. Sonra tövbe ediyorlar, hüsnü kalb ile cennete gidiyorlar! Vay anasını be! Ne kadar kolaymış insan olmak!

Kötüler cezasını çekiyorsa hata yapanlar da bedel ödeyecek. Hoşgörü şeytanı beni görünce finnik finnik kaçıyor. Biliyor yakalasam boğazını bir sıkışta canını çıkaracağım!

Hele bu af var ya af! İnsan denen şeytan kesin kutsalı değiştirmiştir. İyilikler üzerine kurulu koca Tanrı kötüleri niye affetsin ya. Kötüler affedilecekse cehennem kazanları bıldırcın pişirmek için mi kurulacak?

Hata sahtekârlıktır. İçimizde kötülük vardır ve hatayı az biraz bilerek yaparız. Kötülüklerimizi döviz gibi bozdurup hataya çeviririz.

Gördüğümüz hatalar masum; ya görmediklerimiz… Şunlara bak, şunlara! Korkut sizin ruhunuzu bile görüyor.

Kötülere dünyanın gücü yetmiyor. Alt tarafı beş tane kötülük var: Öldürme, dövme, parasını alma, istediğini yap, istemediğini yapma. İbadet etmemek kötülük mü? Peki ya inanmamak, başka şeye inanmak… En günah düşkünü insan bile bu kurala uyar. Savaş baltalarını gömeriz.

Ama beheeeyyyyyy gafil! Ya senin iyilik dediğin şeyler bize kötülük yaptırıyorsa. Tanrının yaşaması için insanın ölmesi gerekmez!

Ulemayı, dervişi, iyi kalpli vatandaşı, paşayı padişahı, mükemmel insanı, melek gibi kızları, mübarek hacıyı ben sevmiyorum… Bunlardan hayat olmaz. Hayatımızın bu kadar sıkıcı ve dünyanın da bu kadar yaşanmaz oluşunun nedeni bunlardır. Hiçbirisi sempatik değil. Bizi değil Allah’ı düşünüyorlar. Bunların rüyalarını Ilgaz’ın dağları değil ahiretin dağları süslüyor. Hepsine bir helva dökelim, çok istedikleri cenneti onlara verelim; bize dünya yeter!

Heeeeyyyy okuyucu! Burun kıvırma, bıyık altından gülme! Bu saçma sapan satırlarda senin hayat felsefen gizli!

Arzular tavan yapınca insan olduğumu anlıyorum. Lakin etrafımda koklayacak çiçek bulamıyorum. Adam şarkı bile dinlemiyor ya. Pazarlarında yonca tarlaları gibi çuval çuval ıspanak satılıyor. Para getirmese tablo bile yapmayacaklar. Dağlarda nergis çiçeklerini ayılar yiyor. Menekşeler boşu boşuna açıp açıp soluyor. Belki de kutsalları menekşeyi de yasak etmiştir. Deve dikeni serbest hahahahahaha!

Yürü be deli Korkut! Tanrı tek seni yarattı; âlemde teksin!

Amma velâkin armut var dişin yok, kafesinde kuşun yok. Oğlum üç kuruşluk dünyada beş kuruşluk adam olamazsın lan! Umutların gebersin, Allah belanı versin!