İğreti

bakındıkça çeker üstüne üstüne libas gece

bi kaç seyyah geçer dört odalı salondan

arkasında çıngırak sesi uzar gider zaman

belki bekdiğinde tiren kalkış saatidir

varır belki yarı kırmızı duvarlara çarpan yürek

açıkta bi yerlerde kuşlar ölür

doğumun kutlu olsun ey sürek

büyük bi savaşa gider gibi teçhizatsız durduk aslında kapısında ışkın

sonra topluca gömüldük otların gölgesine pırıl

bi baştan ötekine eller derdest biliryor musun

yaşadığımız bütün hayatlar böyle

sözgidimi uzuncuk akşamın kıyısında mahur

koz kupa

dolu ney

on haneli ellerimde koşuşturur kekremsi bi şey

birinci hane şiirdi

ışıksız ve ıssız

denize karşı çakıl taşlı sürrealist bi gerçekte otururdu

çalmasındı kapısını az daha azrail

kalanı loştu klandı

birbiri safında sık

inandı

ağaca toprağa şehre ve taşraya dayalı

döşeli

baksam az çocukluğum çarpardı gözüme yüzü duvarda

1 2 3 4...

önüm arkam külliyen sobe

1967doğumluyum. Lise mezunuyum. Okumayı ve yazmayı hep sevdim. Kelebek kanadı kırılganlığında bir ha..