Iguazu Şelaleleri - Foz De Iguazu- Brezilya

Latin Amerika'da en çok görmek istediğim yerlerden biri burası. Dünyanın 7 doğa harikasından birisi olarak geçiyor. Buenos Aires'ten uçağa biniyoruz. İguazu şelaleleri Arjantin, Paraguay ve Brezilya arasında kalıyor. Tropik yağmur ormanlarının arasında kaldığından hava genelde yağışlı oluyormuş. Umarım yağmur yağmaz ama yağmasa da mutlaka yağmurluk giymek gerekiyormuş. Yaklaşık 2 saatlik bir uçuştan sonra Iguazu'ya varıyoruz.   Havaalanı o kadar küçük ki apronda yalnızca 2 uçak bulunabiliyor. Brezilya Arjantin arasındaki anlaşmadan dolayı uçağımız Arjantin tarafına iniyor. Brezilya'ya doğru yola çıkıyoruz. Otobüs, uçak yolculuğu falan derken gün bitiyor. Şelalelerin bulunduğu parkı akşam 17:00 olmadan boşaltıyorlarmış. Parkın içinde Puma, Jaguar gibi her türlü vahşi  hayvan varmış. Bu hayvanlar gündüz insanlara zarar vermiyormuş ama akşama doğru tehlikeli olabilirlermiş. Şelaleleri görmemiz 1 gün sonraya kaldı. Sabah yola çıkmadan önce Eminönü'nden 20TL'ye  aldığımız yağmurlukları da yanımıza alarak otobüsümüze biniyoruz. İlk durağımız Paraguay. Alışveriş cenneti olarak biliniyor. Her yerde mağaza, AVM var. Mağazaların önlerinde makinalı tüfekli, çelik yelek giymiş korumalar, polisler var. Bu şekilde alışveriş yapmak çok ilginç oluyor. Öğlen saatlerinde İguazu parkının Brezilya tarafına ulaşıyoruz. Hava çok sıcak ve nemli, hafif bulutlar var ama sonra hava tamamen açıyor. Yürüyüşümüze başlıyoruz. Bir süre sonra şelalelerin sesini duymaya başlıyoruz. Muhteşem bir manzara bizi karşılıyor.

 

Buraya gelirken kapalı bir pantolon, yağmurluk ve sağlam bir ayakkabı giymenizde fayda var. Sürekli merdiven inip çıkıyoruz. Ortamdaki nemden dolayı merdivenler yosun tutmuş, zemin de kaygan. Yürümeye devam, bu arada muhteşem fotoğraflar alıyoruz.

 

Şelaleler o kadar geniş alana yayılmış ki tek bir fotoğraf karesine sığmıyor. Şelalelerin ortasında iskele kurmuşlar.

 

İskeleye doğru yürüdükçe su buharı her tarafımızı ıslatıyor. Şelalelerin çıkardığı sesten başka hiç bir şey duyulmuyor. Muhteşem bir manzara var. Köprünün üstü oldukça kalabalık, fotoğraf çekenler, manzarayı seyredenler, herkes bu anı ölümsüzleştirmeye çalışıyor.

 

Burası muhteşem ama köprüden yavaş yavaş ayrılıyoruz. Daha sonra asansörle yukarı manzara terasına çıkıyoruz. Gençler şarkı söylüyorlar, gülüşüyorlar. Brezilyalılar çok neşeli ve eğlenceli insanlar.

 

Yaklaşık 3 saatlik bir yürüyüşten sonra sıra yemeğe geliyor. Şelalenin kıyısında güzel bir restaurant yapmışlar. Suya en yakın bir masa bulup oturuyoruz. Empanadaslar bizi bekliyor.

 

Fotoğraflar: supergezginler