İki çim arasındaki ağ

Örümcek ağı. Nasıl görünür güneşin yansımasıyla ince ince parlar. Bakmışşın üstüne bide  görmüssün. Hele o harkulade ışıkla birleşmiş. En son ne zaman bir örümcek ağına gözün takıldı. Takıldı diyelim bir değil iki saniye yanında durdun ve inceledin.? belkide hiç . Belkide bir, iki ama sadece baktın gectin. Görmedin ondaki nakışı zarafeti, emeği, ahengi... 

Neden, vaktim yok? neden her yer beton  kafamızı çevirdiğimiz  hiç bi yerde yeşil yok.. Kabul ama örümcekler her yerde, hemde istemediğin kadar, korktuğun kadar çok...

Herşey muntazam gürültüsüyle devam ediyor. Gürültü tabiki ironi. Yapraklar sürekli titreşiyor. Yaşanmışlığı zikrediyor. Dallar sessizce diğer dallardan uzaklaşıyor güneşi daha çok alabilmek için. Hiç biri birbirini engelemiyor. Kızmıyor üzerine doğrumu geldi yaprak dal, sessizce öbür yana kıvrılıyor...herşey sıfır kaprissiz, sıfır  egoyla devam ediyor..karınca desen ömrünü kapitalizme savaşmaya adamış. Almış sırtına kendinden üçkat büyük çekirdek kabuğunu yürüyorda yürüyor. Sincapı hiç  karıştırmıyorum. Allah razı olsun ağaçtan çalıp gömdüğü cevizlerin yerini unutuyorda, bari sağda solda yeşil fışkırıyor sera gazları sorununa merhem oluyor.  Kuşlar desen akıyor mubarek... Beyni kuş olsa da kuş bakışıyla aşağısı için ne acınası diyordur kim bilir..Hiç sıkıntı yapmıyor çiftler; yok güzel söz sölemedin,  Yok bana en son ne zaman hediye aldın. Sessizce çiftleşiveriyorlar:) 

Demem o ki, herşey dalgası dümeninde.. Bize ne oluyor her hareketimiz kasıntı, herseye anlam yükleme, beklenti kaygı korku... Milyarlarca yıldır neler neler geldi geçti.. Hala kendinin bir nokta bile olamıycağını anlamadın mı? Sincap gibi olsanda bazı şeyleri unutsan...